Er word wel eens verwezen naar het gezondheidspaspoort dat de nazi hadden in het kader van het CST, maar wie vond dit uit? De Joden zelf Stalinisten.
De ethnische zuivering, wie deed dat, begin jaren 1930? Juist ja, dezelfde die excuses eisen van het Westen en zware straffen eisen voor de holocoust.
Toch leeft dit in Oekraïne nog zeer sterk.
Door een burger die een review schreef op dit artikel zijn dit redenen waarom West Oekraïne bij de VN wil horen, en niet bij Rusland.
Hier de vertaling:
Lux Crovatica • 4 hours ago
Here is the answer to why Ukrainians do not want to be part of Russia.
Bolsheviks were the chief architects of the Ukrainian forced famine which was murdered by forced starvation 6-8 million Ukrainian Christians! The Ukrainians call this holocaust “Holodomor” which means “Famine-Genocide.” And here are the names of the people who were in charge of this genocide:
1. Lazar Kaganovich: Stalin’s political figurehead of the Central Committee. In 1928, Kaganovich led the implementation in the Ukraine of Stalin’s first Five-Year Plan. The aim of Stalin’s first Five-Year Plan in Ukraine was to destroy family farms through starvation making the peasants “landless” and thereby introducing “collectivization” by which the Ukrainian peasants were forced to become employees of the state. This forced famine reached its crises point in 1932.
2. Genrikh Yagoda: Founder of the NKVD (Soviet Secret Police). Assisted in the First Five-Year Plan of starving Ukrainian peasants.
3. Nikolai Yezhov: Appointed by Yagoda as Head of the NKVD. Assisted in the First Five-Year Plan of starving Ukrainian peasants.
Bolshevik seized livestock, crops, grain, and farm implements from the Ukrainian peasants. Any Ukrainian citizen who resisted them was shot. Desperate Ukrainian clergy and peasants ate anything to survive: bugs, grass, and leather shoes. These event was the reason why Ukrainians welcome whatever western options comes to their end. It was, and it is.
Lux Crovatica • 4 uur geleden
Hier is het antwoord op de vraag waarom Oekraïners geen deel willen uitmaken van Rusland.
Bolsjewieken waren de belangrijkste architecten van de Oekraïense gedwongen hongersnood die werd vermoord door gedwongen hongersnood 6-8 miljoen Oekraïense christenen! De Oekraïners noemen deze holocaust 'Holodomor', wat 'hongersnood-genocide' betekent. En hier zijn de namen van de mensen die verantwoordelijk waren voor deze genocide:
1. Lazar Kaganovich: Stalins politieke boegbeeld van het Centraal Comité. In 1928 leidde Kaganovich de implementatie in Oekraïne van het eerste vijfjarenplan van Stalin. Het doel van Stalins eerste vijfjarenplan in Oekraïne was om familieboerderijen door hongersnood te vernietigen, waardoor de boeren 'landloos' werden en daardoor een 'collectivisatie' invoerde waardoor de Oekraïense boeren gedwongen werden werknemers van de staat te worden. Deze gedwongen hongersnood bereikte zijn crisispunt in 1932.
2. Genrikh Yagoda: oprichter van de NKVD (Sovjet-Geheime Politie). Geassisteerd bij het eerste vijfjarenplan van uitgehongerde Oekraïense boeren.
3. Nikolai Yezhov: Benoemd door Yagoda als hoofd van de NKVD. Geassisteerd bij het eerste vijfjarenplan van uitgehongerde Oekraïense boeren.
Bolsjewieken namen vee, gewassen, graan en landbouwwerktuigen in beslag van de Oekraïense boeren. Elke Oekraïense burger die zich tegen hen verzette, werd neergeschoten. Wanhopige Oekraïense geestelijken en boeren aten alles om te overleven: insecten, gras en leren schoenen. Deze gebeurtenis was de reden waarom Oekraïners alle westerse opties verwelkomen. Het was, en het is.
en een stukje uit wikipedia dat ik voor mezelf an bewaard heb.
Als ik lees hoe de bolsjewik Joden een etnische zuivering hielden in de jaren 30 kan ik goed verstaan waarom ze door de nazi een koekje van eigen deeg kregen.
Het is deelt de reden waarom sommige Oekraïners niet meer bij Rusland willen horen, nu nog steeds.
En net na de erkenning van dit glasnostgedoe gaan die Joden eens excuses eisen van het hele westen.
Lux Crovatica • 3 hours ago
Here is the answer to why Ukrainians do not want to be part of Russia.
Bolsheviks were the chief architects of the Ukrainian forced famine which was murdered by forced starvation 6-8 million Ukrainian Christians! The Ukrainians call this holocaust “Holodomor” which means “Famine-Genocide.” And here are the names of the people who were in charge of this genocide:
1. Lazar Kaganovich: Stalin’s political figurehead of the Central Committee. In 1928, Kaganovich led the implementation in the Ukraine of Stalin’s first Five-Year Plan. The aim of Stalin’s first Five-Year Plan in Ukraine was to destroy family farms through starvation making the peasants “landless” and thereby introducing “collectivization” by which the Ukrainian peasants were forced to become employees of the state. This forced famine reached its crises point in 1932.
2. Genrikh Yagoda: Founder of the NKVD (Soviet Secret Police). Assisted in the First Five-Year Plan of starving Ukrainian peasants.
3. Nikolai Yezhov: Appointed by Yagoda as Head of the NKVD. Assisted in the First Five-Year Plan of starving Ukrainian peasants.
Bolshevik seized livestock, crops, grain, and farm implements from the Ukrainian peasants. Any Ukrainian citizen who resisted them was shot. Desperate Ukrainian clergy and peasants ate anything to survive: bugs, grass, and leather shoes. These event was the reason why Ukrainians welcome whatever western options comes to their end. It was, and it is.
en.wikiped...ki/Holodomor
Na ca 55 jaar werd voor her eerst verwezen naar de hongersnood. 2 generatie's werd alles doodgezwegen.
Geen wonder dat deze mensen niet veel met Rusland willen.
Twee stukjes uit wikipedia.
Bespreking van de Holodomor werd mogelijk als onderdeel van het glasnostbeleid van openheid. In Oekraïne was het eerste officiële gebruik van hongersnood een toespraak in december 1987 van Volodymyr Shcherbytskyi , eerste secretaris van het Centraal Comité van de Communistische Partij van Oekraïne , ter gelegenheid van de 17e verjaardag van de republiek. [32] Een vroeg openbaar gebruik in de Sovjet-Unie was in een toespraak van februari 1988 door Oleksiy Musiyenko, adjunct-secretaris voor ideologische aangelegenheden van de partijorganisatie van de Kiev-tak van de Unie van Sovjetschrijvers in Oekraïne. [33] [34]De term is mogelijk voor het eerst in druk verschenen in de Sovjet-Unie op 18 juli 1988, toen zijn artikel over het onderwerp werd gepubliceerd. [35] Holodomor is nu een vermelding in het moderne, tweedelige woordenboek van de Oekraïense taal, gepubliceerd in 2004, beschreven als "kunstmatige honger, op grote schaal georganiseerd door een crimineel regime tegen de bevolking van een land." [36]
Kannibalisme
Bewijs van wijdverbreid kannibalisme werd gedocumenteerd tijdens de Holodomor: [46] [47]
Overleven was zowel een morele als een fysieke strijd. Een vrouwelijke arts schreef in juni 1933 aan een vriend dat ze nog geen kannibaal was geworden, maar 'niet zeker of ik dat niet zou zijn tegen de tijd dat mijn brief je bereikt'. De goede mensen stierven eerst. Degenen die weigerden te stelen of zich te prostitueren stierven. Degenen die voedsel aan anderen gaven, stierven. Degenen die weigerden lijken te eten , stierven. Degenen die weigerden hun medemens te doden, stierven. Ouders die zich verzetten tegen kannibalisme stierven eerder dan hun kinderen. [48]
Het Sovjetregime drukte posters met de mededeling: "Je eigen kinderen opeten is een barbaarse daad." [49] : 225 Meer dan 2500 mensen werden veroordeeld voor kannibalisme tijdens de Holodomor. [50]
Repressief beleid
Tijdens de hongersnood werden in Oekraïne verschillende repressieve beleidsmaatregelen geïmplementeerd, waaronder maar niet beperkt tot de Wet van Spikelets , Blacklisting , het interne paspoortsysteem en harde graanvorderingen.
Op 7 augustus 1932 werd het "Decreet over de bescherming van de socialistische eigendommen", door de boeren bijgenaamd de Wet van Spikelets , uitgevaardigd. Het doel van de wet was om de eigendommen van de kolchozen- collectieve boerderijen te beschermen. Het kreeg de bijnaam de Wet van Aartjes omdat het mensen toestond te worden vervolgd voor het verzamelen van overgebleven graan van de velden. Op grond van deze wet werden meer dan 200.000 mensen veroordeeld. [62]
Het systeem van de zwarte lijst werd in 1932 geformaliseerd door het decreet van 20 november "De strijd tegen de invloed van Kurkul op collectieve boerderijen"; [71] Blacklisting, synoniem met een bord van schande, was een van de elementen van agitatie-propaganda in de Sovjet-Unie , en met name Oekraïne en de etnisch Oekraïense Kuban - regio in de jaren dertig. Een op de zwarte lijst geplaatste collectieve boerderij, dorp of raion (district) had geldleningen en graanvoorschotten, winkels gesloten, graanvoorraden, vee en voedsel in beslag genomen als straf, en werd afgesneden van de handel. De communistische partij en de collectieve boerderijcomités werden gezuiverd en werden gearresteerd, en hun territorium werd met geweld afgezet door de geheime politie van de OGPU.[71] Hoewel het in naam gericht was op collectieve boerderijen die de graanquota niet haalden en op onafhankelijke boeren met uitstaande belasting in natura, werd de straf in de praktijk toegepast op alle inwoners van de getroffen dorpen en raions, inclusief leraren, handelaars en kinderen. [71] Uiteindelijk werden in Oekraïne minstens 400 collectieve boerderijen op het zwarte bord gezet, waarvan meer dan de helft alleen al in de oblast Dnipropetrovsk . [72] Elk raion in Dnipropetrovsk had minstens één dorp op de zwarte lijst, en in de oblast Vinnytsia stonden vijf hele raions op de zwarte lijst. Deze oblast ligt midden in het traditionele land van de Zaporizja-kozakken . Kozakkendorpen stonden ook op de zwarte lijst in de regio's Wolga en Kuban in Rusland.[71]
Het paspoortsysteem in de Sovjet-Unie (identiteitskaarten) werd op 27 december 1932 ingevoerd om de uittocht van boeren van het platteland op te vangen. Personen die niet over een dergelijk document beschikken, kunnen hun huis niet verlaten op straffe van administratieve sancties, zoals internering in werkkampen ( Goelag ). Joseph Stalin ondertekende het geheime decreet van januari 1933 genaamd "Het voorkomen van de massale uittocht van boeren die honger lijden", waardoor het reizen door boeren werd beperkt nadat verzoeken om brood in de Kuban en Oekraïne waren begonnen; De Sovjetautoriteiten gaven anti-Sovjet-elementen de schuld van de uittocht van boeren tijdens de hongersnood en zeiden dat "net als de uitstroom uit Oekraïne vorig jaar, werd georganiseerd door de vijanden van de Sovjetmacht". [73]Er was een migratiegolf als gevolg van hongersnood en de autoriteiten reageerden door een vereiste in te voeren dat paspoorten moeten worden gebruikt om tussen republieken te reizen en reizen per trein te verbieden. [74] Gedurende één maand in 1933 werden 219.460 mensen ofwel onderschept en teruggeleid, ofwel gearresteerd en veroordeeld. [75] Er is geschat dat er als gevolg van dit beleid zo'n 150.000 extra sterfgevallen waren, en een historicus beweert dat deze sterfgevallen een misdaad tegen de menselijkheid vormen . [62] Daarentegen stelt historicus Stephen Kotkin dat de afdichting van de Oekraïense grenzen, veroorzaakt door het interne paspoortsysteem, de verspreiding van hongersnoodgerelateerde ziekten moest voorkomen. [76]
Tussen januari en half april 1933 was een factor die bijdroeg aan een toename van het aantal doden in bepaalde regio's van Oekraïne tijdens de periode de niet-aflatende zoektocht naar vermeend verborgen graan door de confiscatie van alle levensmiddelen van bepaalde huishoudens, die Stalin impliciet goedkeurde via een telegram dat hij op 1 januari 1933 naar de Oekraïense regering stuurde om Oekraïense boeren te herinneren aan de strenge straffen voor het niet inleveren van graan dat ze mogelijk verbergen. [59]In zijn recensie van het boek van Anne Applebaum geeft Mark Tauger een ruwe schatting van degenen die getroffen zijn door de zoektocht naar verborgen graanreserves: "In hoofdstuk 10 beschrijft Applebaum de harde huiszoekingen die plaatselijk personeel, vaak Oekraïens, op dorpen oplegde, gebaseerd op een verzameling Oekraïense memoires. (222), en ze presenteert veel levendige anekdotes. Toch legt ze nooit uit hoeveel mensen deze acties troffen. Ze citeert een Oekraïens decreet van november 1932 waarin wordt opgeroepen tot de vorming van 1100 brigades (229). Als elk van deze 1100 brigades 100 huishoudens doorzocht , en een boerenhuishouden had vijf mensen, dan namen ze voedsel van 550.000 mensen, van de 20 miljoen, of ongeveer 2-3 procent." [77] Om de onvervulde graanaankoopquota in Oekraïne goed te maken, werden graanreserves geconfisqueerd uit drie bronnen, waaronder, volgens Oleh Wolowyna, "(a) graan gereserveerd voor zaad voor de volgende oogst; (b) een graanfonds voor noodgevallen ; (c) graan dat is afgegeven aan collectieve landbouwers voor eerder voltooid werk, dat moest worden teruggegeven als de collectieve boerderij zijn quotum niet voldeed." [59]
In Oekraïne was er een wijdverbreide zuivering van functionarissen van de communistische partij op alle niveaus. Volgens Oleh Wolowyna werden 390 "anti-Sovjet-, contrarevolutionaire opstandelingen en chauvinistische" groepen geëlimineerd, wat resulteerde in 37.797 arrestaties, die leidden tot 719 executies, 8.003 mensen die naar Goelagkampen werden gestuurd en 2.728 werden in interne ballingschap gezet. [59] 120.000 personen in Oekraïne werden beoordeeld in de eerste 10 maanden van 1933 in een zuivering van top tot teen van de communistische partij, waarbij 23% werd geëlimineerd als waargenomen klassenvijandige elementen. [59] Pavel Postyshev kreeg de leiding over het plaatsen van mensen aan het hoofd van machine-tractorstations in Oekraïne, die verantwoordelijk waren voor het zuiveren van elementen die als klassevijandig werden beschouwd. [59]Tegen het einde van 1933 was 60% van de hoofden van dorpsraden en raioncomités in Oekraïne vervangen door nog eens 40.000 lagere arbeiders die werden ontslagen. [59] Zuiveringen waren ook uitgebreid in de Oekraïense bevolkte gebieden van de Kuban en de Noord-Kaukasus. 358 van de 716 partijsecretarissen in Kuban werden verwijderd, samen met 43% van de 25.000 partijleden daar; in totaal werd 40% van de 115.000 tot 120.000 landelijke partijleden in de Noord-Kaukasus verwijderd. [78] Partijfunctionarissen die betrokken waren bij de Oekraïnisering waren het doelwit, omdat het nationale beleid werd gezien als verband met het mislukken van de graanaankoop door de Sovjetautoriteiten. [79]
Ondanks de crisis ontkende de Sovjetregering actief om buitenlandse hulp voor de hongersnood te vragen en in plaats daarvan ontkende ze actief het bestaan van de hongersnood. [80] De steun die werd verleend, werd selectief verdeeld om het collectieve landbouwsysteem in stand te houden. Graanproducerende oblasten in Oekraïne, zoals Dnipropetrovsk , kregen eerder meer hulp dan zwaar getroffen regio's zoals Charkov , die minder graan produceerden. [59] Joseph Stalin had tijdens de hongersnood Vladimir Lenin geciteerd en verklaarde: " Wie niet werkt, zal ook niet eten ." [62] Dit perspectief wordt beargumenteerd door Michael Ellmantijdens de hongersnood het officiële beleid te hebben beïnvloed, waarbij degenen die als leeglopers werden beschouwd, ongunstig werden bevonden bij de verdeling van de hulp in vergelijking met degenen die werden beschouwd als "gewetensvol werkende collectieve boeren"; [62] in deze geest stelt Olga Andriewsky dat Sovjet-archieven aangeven dat de meest productieve arbeiders voorrang kregen bij het ontvangen van voedselhulp. [81]De voedselrantsoenering in Oekraïne werd bepaald door stadscategorieën (waar men woonde, waarbij hoofdsteden en industriële centra preferentiële distributie kregen), beroepscategorieën (waarbij industriële en spoorwegarbeiders voorrang kregen boven arbeiders en intelligentsia), status in het gezin (met werknemers die recht hebben op hogere rantsoenen dan personen ten laste en ouderen), en type werkplek in verband met industrialisatie (waarbij degenen die in industriële ondernemingen in de buurt van staalfabrieken werkten de voorkeur kregen bij distributie boven degenen die op het platteland of in voedsel werkten). [82]
Het paspoortsysteem in de Sovjet-Unie (identiteitskaarten) werd op 27 december 1932 ingevoerd om de uittocht van boeren van het platteland op te vangen. Personen die niet over een dergelijk document beschikken, kunnen hun huis niet verlaten op straffe van administratieve sancties, zoals internering in werkkampen ( Goelag ). Joseph Stalin ondertekende het geheime decreet van januari 1933 genaamd "Het voorkomen van de massale uittocht van boeren die honger lijden", waardoor het reizen door boeren werd beperkt nadat verzoeken om brood in de Kuban en Oekraïne waren begonnen; De Sovjetautoriteiten gaven anti-Sovjet-elementen de schuld van de uittocht van boeren tijdens de hongersnood en zeiden dat "net als de uitstroom uit Oekraïne vorig jaar, werd georganiseerd door de vijanden van de Sovjetmacht". [73]Er was een migratiegolf als gevolg van hongersnood en de autoriteiten reageerden door een vereiste in te voeren dat paspoorten moeten worden gebruikt om tussen republieken te reizen en reizen per trein te verbieden. [74] Gedurende één maand in 1933 werden 219.460 mensen ofwel onderschept en teruggeleid, ofwel gearresteerd en veroordeeld. [75] Er is geschat dat er als gevolg van dit beleid zo'n 150.000 extra sterfgevallen waren, en een historicus beweert dat deze sterfgevallen een misdaad tegen de menselijkheid vormen . [62] Daarentegen stelt historicus Stephen Kotkin dat de afdichting van de Oekraïense grenzen, veroorzaakt door het interne paspoortsysteem, de verspreiding van hongersnoodgerelateerde ziekten moest voorkomen. [76]