De Mogelijkheid.

We trapten er weer in vandaag hè? Ik zat in de auto en ik dacht ook bij mijzelf; vanavond ga ik er weer een stuk over schrijven. Over het testbewijs voor een dagje Artis of theater. Over het dwingen en met de rug tegen de muur zetten. Eerst eten en dan meteen aan de slag!

Gelukkig zag ik het weer. En gelukkig op tijd. Ik zag weer de mogelijkheid om er anders naar te kijken. Ik zag weer de mogelijkheid om een andere keuze te maken. De keuze om te kiezen voor mijn eigen onvoorwaardelijke vrijheid. Om te kiezen om ook na 22.00 vol bewondering naar de sterren en de maan te kijken in de buitenlucht. Om in nabijheid te zijn van mijn geliefde medemens, om vrij te kunnen ademen, te geloven in de kracht van mijn lichaam en te geloven in mijn eigen leiderschap in plaats van het volgen van een externe macht.

De media en de overheid biedt mij de mogelijkheid. Het zet mij helemaal niet met de rug tegen de muur. Dat wil het wel maar dat kan het niet als ik dat niet wil, snapt u? Mijn bewustzijn is van mij en krachtiger dan het hele medialandschap tezamen. Als ik mij er maar niet door laat vergiftigen. Dat is waar het mij hebben wil. Het denken dat ik geen keus heb. Die heb ik nl wel!!

Het is juist de grote kans die we nu krijgen. Dankjewel. Ja, er wordt een weg uitgerold maar we vergeten de wegen die we samen kunnen bouwen. Zijwegen die we kunnen bewandelen die andere richtingen hebben. Dit geeft mij de kracht om niet meer af te wachten maar daadwerkelijk met vertrouwen te doen wat goed voelt. Voor mij. En wie weet kom ik jou daar tegen en lopen we samen verder. Op onze weg. Samen levend. Wij zijn met meer dan dat we zelf voor mogelijk houden…

We moeten ons weer herinneren, dat wanneer we gezond zijn, wij geen gevaar voor elkaar zijn. Al voelt het zo. Zo is het nu geplant in ons bewustzijn. We moeten weer ons weer afvragen waarom we, wanneer we gezond zijn, niet de dingen mogen doen die voor ons natuurlijk zijn. Kunnen wij even weer stil staan en onszelf de vraag stellen. Waarom? Als ik gezond ben? Waarom moet ik dan een kap op? Waarom testen wanneer we gezond zijn? Waarom? Sta aub stil mensheid en denk. Denk. Durven we weer echt te leven in de wetenschap dat we gezond zijn? Stap een ander veld in. Het zal u goed doen. Weer te leven. Door te kiezen voor het leven.

Zie de mogelijkheid. Dhr de Jonge zei het nog zo mooi: ‘we kunnen je niet verplichten om niet naar een festival te gaan’. Klopt. Dat gaan we ook niet. We gaan namelijk straks naar onze eigen festivals, naar onze eigen voorstellingen en concerten, dierentuinen zijn überhaupt niet meer gewenst in onze samenleving, we gaan naar de boeren voor groente en fruit, we gaan naar onze eigen scholen waar kinderen weer gewoon kind mogen zijn. Dat is nu al gaande. U mag uw regels en uw agenda uitrollen etc etc. Dank voor het laten zien welke weg wij in ieder geval niet willen inslaan. Succes ermee!

Zie de mogelijkheid die het duister ons biedt. De appel van een listige slang. Nee, ik hoef em niet. Ik bedank mij vriendelijk en laat het links liggen, alles wat mij niet dient. Dat wat mijn kinderen niet dient. Dat wat mijn gezondheid niet dient. Dat wat mijn leven niet dient. Gaan we onze energie gebruiken om het oude huis af te breken of om een nieuw huis te bouwen. Wat is zinvoller? Een oprechte vraag. Kunnen we het oude huis in verval laten gaan zonder het af te willen breken? Kunnen wij er voorbij lopen, het geen blik meer geven en onze mouwen opstropen voor het nieuwe? We hebben de mogelijkheid. Ik geloof erin.

By Nikos Frangiskatos

#shapingourfuture #BuildingBetterBacks
#NikosFrangiskatos #vrouwenvoorvrijheid

Complot tegen de mensheid