Deense studie toont solide immuniteit aan na infectie met SARS-CoV-2 en kruisimmuniteit met andere coronavirussen

Sinds het opduiken van SARS-CoV-2 is de vraag hoe “nieuw” dit virus is. Aanvankelijk werd het in bijna alle media gepresenteerd als een “nieuw coronavirus” en daarom zou het heel gevaarlijk zijn. Medio maart 2020 toonde de nummer één van de medische wetenschap, John P. A. Ioannidis, echter al aan dat het sterftecijfer van Corona vergelijkbaar was met dat van een milde griep. En immunologen, longspecialisten en wetenschappers die niet door de farmaceutische industrie worden gesponsord, wezen op de basis- of kruisimmuniteit die bestaat dankzij de gelijkenis tussen de verschillende coronavirussen.

Dit alles wordt nu aangetoond in een toenemend aantal studies met herstelde SARS-CoV-2-patiënten, alsook door vergelijking met personen die alleen zijn blootgesteld aan de vroegere en reeds lang endemische coronavirussen. Dit blijkt uit een recente studie, gepubliceerd in Lancet, die 203 herstelde SARS-CoV-2-geïnfecteerde patiënten in Denemarken tussen 3 april en 9 juli 2020 omvatte, ten minste 14 dagen na het begin van de COVID-19-symptomen, meldt TKP.

De deelnemers hadden een reeks infecties en de verschillende ernst van de ziekte doorgemaakt, variërend van asymptomatisch (d.w.z., strikt genomen, infectie zonder ziek te worden, wat het vaakst voorkomt) tot ernstig. Plasma-, serum- en bloedmonsters werden onderzocht op een analyse van de specifieke antilichaamrespons tegen SARS-CoV-2, inclusief andere coronavirusstammen. IgA-antilichamen en CD8+ T-cellen werden ook onderzocht en gemeten. De immunologische resultaten werden vergeleken tussen de groepen binnen het cohort en 10 pre-pandemische SARS-CoV-2-negatieve controlepersonen.

Brede serologische profielen binnen de groep gevonden die aantonen dat antilichamen binden aan andere menselijke coronavirussen – de antilichamen werken dus tegen alle coronavirussen, aangezien die sterk op elkaar lijken. 202 (>99%) deelnemers hadden SARS-CoV-2-specifieke antilichamen, waarbij neutralisatie van SARS-CoV-2 en blokkering van virussen in cellen werd waargenomen bij 193 (95%) personen. Er werd een significante positieve correlatie waargenomen tussen de concentraties van de blokkerende antilichamen en het neutraliserend vermogen. Bovendien waren de SARS-CoV-2-specifieke CD8+ T-celresponsen eenduidig en kwantificeerbaar bij 95 van de 106 (90%) personen.

Het virale spike-eiwit op het oppervlak werd geïdentificeerd als een dominant doelwit voor zowel neutraliserende antilichamen als CD8+ T-celreacties. Over het algemeen had de meerderheid van de patiënten een robuuste adaptieve immuunrespons, ongeacht de ernst van hun ziekte.

Nogmaals, ongeacht het verloop van de infectie – met of zonder ziekte – was de immuniteit door zowel antilichamen als T-cellen sterk genoeg om ziekte bij hernieuwd contact met SARS-CoV-2 te voorkomen.

Immuniteit door andere coronavirussen

Wegens de vermeende “nieuwheid” is keer op keer ten onrechte beweerd dat er geen bescherming is, geen reeds bestaande immuniteit. Deze beweringen van politici en virologen werden echter al in een vroeg stadium tegengesproken door immunologen. En er waren ook studies die in een hoog percentage konden aantonen dat er sprake is van kruisreactieve immuniteit als gevolg van eerder contact met de bekende coronavirussen.

Vanaf maart en april verschenen de eerste studies waaruit bleek dat een aanzienlijk deel van de bevolking reeds een zekere immuniteit tegen het nieuwe virus bezat, verworven door contact met vroegere coronavirussen (verkoudheidsvirussen). Neutraliserende antilichamen werden zelfs aangetroffen bij 62% van de 6- tot 16-jarigen. In een studie aan de universiteit van Tübingen werden de exacte T-celmechanismen die de kruisreactiviteit tussen SARS en CoV-2 controleren, geïdentificeerd en gekarakteriseerd. Meer bepaald werden kruisreactieve SARS-CoV-2 T-cellen gedetecteerd bij 81% van de niet-blootgestelde personen.

In de Deense herstellingsstudie toonde de aanzienlijke diversiteit van de antigeenherkenning, onafhankelijk van de ernst van COVID-19, opnieuw aan dat er tenminste enige immunologische kruisherkenning van verschillende coronavirussen optreedt tijdens SARS-CoV-2-infecties. Dit is in overeenstemming met gegevens over kruisreactiviteit in CD4+ T-celkenmerken (de T-helpercellen) tussen seizoensgebonden coronavirussen en SARS-CoV-2.

De verhoogde antilichaamherkenning tussen herstelde SARS-CoV-2-patiënten en een controlegroep zonder SARS-Cov-2-infectie voor seizoensgebonden coronavirusstammen HKU1 en OC43 was statistisch significant. Dit wijst erop dat de SARS-CoV-2-negatieve controlepersonen eerder aan deze stammen waren blootgesteld, wat de waarschijnlijkheid van bestaande kruisimmuniteit aanzienlijk vergroot.