Kort verhaal: SHIT

Voor het eerst op TransitieWeb: een literaire bijdrage.
Dit korte verhaal van Joop Brussee gaat over persoonlijke moed in een SHIT-situatie.

De leraar veegt het bord schoon. Hij knikt. Retsie staat op en loopt tussen twee rijen door naar voren. Voor de eerste keer is hij nerveus voor zijn spreekbeurt. Het onderwerp is riskant, zijn optreden zou best eens op een onaangename manier kunnen aflopen. Hij doet het mondkapje af.

‘Zo, geen last meer van dat ondergoed.’
Ergens in de klas wordt gegniffeld.

‘Voordat ik begin wil ik eerst iets zeggen. Na afloop: geen discussie. Ik geef mijn mening en dat is mijn overtuiging. Die staat niet ter discussie. Hooguit vragen wanneer ik niet duidelijk ben. De titel van mijn voordracht is: SHIT’

Hij zoekt een krijtje en trekt twee evenwijdige lijnen in het midden van het bord. Tussen die lijnen schrijft hij DIGITAAL. Nadat hij zich omdraait ziet hij dat alle ogen op hem gericht zijn. Hij weet dat hij gezien wordt als een jongen die nergens bang voor is. Dat hij geldt als een expert in de digitale wereld. Misschien denken ze nu dat hij informatie gaat geven over de naderende 5G.

‘Wij hier vormen met elkaar in de klas even de hele wereld. Kies een land of een werelddeel. Maakt niet uit. Waar je van houdt, waar je naartoe wilt of waar je goeie herinneringen aan hebt. Dat hou je voor jezelf. Straks merk je waarom ik dit doe. Droom weg of luister naar mij.’

Er klinkt wat geschuifel en gesnuit. De leraar draait zich richting klas maar zegt niets. Het duurt even voor de stilte terugkeert.

‘Vrijheid! Afgelopen weekend heb ik live gigantische mensenmassa’s gezien bij demonstraties in Berlijn en Londen. Daar hoorde ik mensen schreeuwen om vrijheid. Geloof je dat? Vrijheid, in ons westen! Het heet hier democratisch te zijn, dan zijn we toch vrij? Hoezo honderdduizenden tot meer dan een miljoen mensen de straat op die zich niet vrij maar opgesloten voelen! Stel je voor! Hoe zit dat? Ik begreep er geen ruk van. Daarna heb ik ongans veel sites bezocht en films gezien op zoek naar informatie.’

Hij slikt en draait zich naar het bord.
‘Bullshit, zei ik, grote kut! Zouden we soms voortdurend genaaid worden?’

De reacties in de klas lopen uiteen, van knikken tot gegiebel.

‘Het duurde even voordat het hele plaatje tot mij door begon te dringen. Maar toen zag ik het ook duidelijk. Retsie jongen, je wordt eindelijk wakker, zei ik tegen mezelf! Klaarwakker na al dat speuren en nadenken. afgelopen nacht.’

Hij kijkt kort naar de leraar. Nog niet zo lang geleden had de man hem het label denklui opgeplakt.

‘Super wakker eigenlijk omdat in het journaal die zondagavond en ook maandag van die mensenmassa’s in die steden niets te zien was. Niets te horen. Ik dacht: die vuile shit media! Ze nemen ons voortdurend in de zeik. Ze houden informatie achter. Ze drijven ze ons naar binnen, maken van je kamer een gevangenis waar je met maskers ziek wordt.’

Een aantal klasgenoten draait op hun stoel en kijkt onhandig rond.

‘O.k. ik heb lang getwijfeld, net als jullie geloofd in dit fake nieuws, dat geneuzel elke dag over nep en dat zeiken voor complotten. Ruk op. Zoveel mensen die vrijheid opeisen? Jongen, jongen, dan is er echt wel iets aan de hand.’

Hij draait met het krijtje en loopt onrustig heen en weer.

‘Opgesloten, net als in de oorlog. Zij noemen als vijand dat virus, maar ze zijn het zelf! Binnen blijven! Fuck off. En dan maar geloven dat ze ons tegen een onzichtbare vijand beschermen!? Dat is een game man. Hun game! Ik wist het zeker toen ik zag dat in bijna alle landen precies hetzelfde gebeurt. Overal lullen ze over een new normal. Dagelijks door de strotten van miljarden mensen geperst. In plaats van te vertellen hoe je echt gezond blijft. Het maakt mij kotsmisselijk. Dit is corrupt. Crimineel!’

Retsie loopt snel naar het bord en schrijft HERDERS boven de twee lijnen. Daarna onderaan: SCHAPEN.

‘Een klein groepje zichzelf noemende herders heeft een opdracht gegeven aan landen, aan jullie dus’, hij spreidt zijn handen uit, ‘in ruil voor beloften en geld moeten jullie maatregelen nemen: mondkap, afstand houden en handen wassen’, hij schudt zijn hoofd, ‘handen wassen klinkt goed, waarschijnlijk voor de show. Afstand houden lijkt op digitaal traceren van mensen. Met de mondkap als symbool: meedoen zal je! Jullie zijn onze schapen. Bek houden! Je hok in en doen wat je opgedragen wordt, kut en klaar.’

De leraar friemelt wat aan de witte lap voor zijn gezicht, hij buigt zich voorover en kijkt op het papier voor hem. Retsie schrijft het woord MAKKE voor SCHAPEN.

‘Wij mensen, volken, worden getraind om ons straks 24 uur als makke schapen te gedragen. Die rijke HERDERS daarboven zijn natuurlijk geen echte herders, ‘hij veegt het woord uit en schrijft POPPENSPELERS, ‘zij zijn de baas, zij bespelen overheden, de uitvoerders. De echte spelers gaan met de makke schapen doen wat ze willen.’

In de klas wordt het angstaanjagend stil. Het geluid van iemand die kucht lijkt harder te klinken dan normaal.

‘De digitale wereld, alles draait daarom’, Retsie wijst naar het bord, ‘de wereld tussen dat stelletje boven en die schaapjes onder. Om de verbindingen. Als die twee aangesloten zijn zitten we voor altijd aan dat superrijke schorem vast. En dat duurt niet lang meer. Via klimaat en virus verloopt alles gesmeerd. Misschien wel te makkelijk. Ze maken ons steeds banger. Ze draaien mensen hun nek om, alles in het midden moet opgeruimd. Opschieten! Online in je hok. Je moet dit en zal dat doen. Straks geven ze je geld voor het verklikken van je buurman die z’n verjaardag wil vieren.’

Een jongen die altijd een grote mond heeft steekt zijn hand op. Retsie schudt het hoofd.

‘Ik ben er bijna.’
Hij kijkt kort naar het bord voor hij verder gaat.

‘Schapen zijn geen mensen. Willen we direct aan hun infuus? Het nieuwe normaal is volgens mij de navelstreng. Weg, helemaal weg onze vrijheid.’

Van POPPENSPELERS trekt hij wild een paar strepen naar MAKKE SCHAPEN, door DIGITAAL.

Opnieuw gaat een vinger omhoog, dit keer een meisje.

‘Waarschijnlijk wil je vragen wat we hieraan kunnen doen?’
Zij knikt. Retsie maakt pijlen van de strepen, die van boven naar beneden wijzen.

‘Als we nu niets doen dan komt de connectie digitaal tot stand. Draadloos. Ze zijn ver, heel ver al. Veel verder dan wij denken. Er is nog maar een mogelijkheid: met z’n allen zorgen dat die verbinding niet tot stand komt.’

Hij zet over het hele bord een groot kruis.

‘Wij kunnen allemaal dicht bij elkaar komen. Dat zag ik zondag in Berlijn. Een klein groepje agenten stond ingesloten met de ruggen tegen elkaar. Een hele tijd gebeurde er niets. Ik dacht: dit is helemaal van de pot gerukt. Moet je voorstellen: ze keken alleen maar naar elkaar. Heel lang. Zonder maskers. Ineens stak een agent zijn arm vooruit. De mensenmenigte week uiteen en de agenten liepen keurig in een rij dwars door de massa weg. Samen waren die mensen niet bang meer. De agenten hadden de angst van de mensen overgenomen dacht ik!’

Twee vingers gaan omhoog. Retsie schudt flink met zijn hoofd. Kijkt de klas rond.

‘Jullie zijn dus vertegenwoordigers van over de hele wereld. Het is belangrijk dat we bij elkaar blijven, dat we ons niet laten verdelen. Doe als ik: weg met dat gore symbool. Laat het duidelijk zijn. Op dit moment heb je dat nog zelf in de hand. Volg je nu als slaaf wat de uitvoerders je opdragen dan ben je later een mak schaap. Wil je je vrijheid houden? Doe wat ik doe. Nu.’

Hij pakt het mondkapje, houdt het kort voor de mond en laat het in zijn vuist verdwijnen.

‘Schaap of mens, kies maar.’

De spanning is te snijden. Ineens trekt de meest populaire jongen zijn mondkap met een ruk van het gezicht. Bijna direct volgen anderen. Later doet de rest hetzelfde. Retsie haalt opgelucht adem.

Hij draait zich naar de leraar en blijft hem recht aankijken. Alle blikken richten zich op hem. De spanning is te snijden. De man begint te glimlachen en schuift zijn mondkap langzaam naar beneden, tot over zijn kin.
Retsie veegt het bord schoon en loopt daarna onder applaus naar zijn plaats en denkt: dit is pas het begin.

Joop Brussee

september 2020

Blog: openvuist.com

Foto’s: Alexandra Koch

Gerelateerd

Mondkapjes zijn voor gezonde mensen ZEER ONGEZOND

Het mondkapjes toneelstuk: ‘Is dit Monty Python, The Twilight Zone, of allebei?’

Corona-maatregelen worden stap voor stap onmenselijker. Waar ligt voor jou de grens?

Briljante anti-Orwelliaanse actie: de Guerilla Mask Force Nederland

Wil je dit artikel delen op social media?

Dan is er kans op dat Big Brother tussenbeide komt en je waarschuwt voor ‘nepnieuws’. Plaats je de link toch, dan kunnen anderen die hem aanklikken ook zo’n waarschuwing krijgen. Dit is een vervelende vorm van intimidatie en censuur.

Je kunt dit omzeilen door niet te linken. Maak zelf een eigen tekstje. Ook kun je delen van de tekst van TransitieWeb knippen en inplakken (copy-pasten) in je eigen bericht. Of je maakt een schermafbeelding.

Heb je op Facebook last van fact checkers? Die kun je blokkeren.
Ga naar Instellingen, dan klikken op Blokkeren. Daar typ je de naam of het e-mailadres van de fact checker in en bevestigt die. Als je ergens ook de optie Toevoegen ziet staan, vul dan fact checker in en klik op Zoeken. Er verschijnt dan een lijst met fact checkers. Deze kun je vervolgens allemaal tegelijk blokkeren.

Wil je een seintje per e-mail ontvangen bij iedere nieuwe posting op TransitieWeb?
Klik dan hier.

Wil je jouw reactie plaatsen bij dit artikel?

Ga dan met je cursor helemaal naar de bodem van deze pagina. Daar vind je een invulscherm. Je kunt daar je reactie intypen of inplakken.
Als je reageert kun je ook instellen dat je een seintje krijgt bij nieuwe reacties en/of bij nieuwe berichten.

Nieuwsbrief TransitieWeb

Schrijf je hier in voor de Nieuwsbrief van TransitieWeb (drie of vier edities per jaar). De nieuwsbrief is een ‘hotline’ met de lezers en is van grote waarde nu er steeds meer censuur komt op het internet.

Nieuwe sociale media netwerken

TransitieWeb ondersteunt de opbouw van decentrale sociale netwerken. We nemen daar zelf actief in deel met micro postings op de server @mastodon.social. Ons adres hier is @Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Om deze postings te kunnen zien heb je een account nodig.

Meer uitleg over decentrale sociale media vind je hier.