Nieuw onderzoek toont aan dat het spike-eiwit van de Covid-19-vaccinatie “onverwacht” in de bloedbaan terechtkomt, wat een plausibele verklaring biedt voor duizenden ‘bijwerkingen’ van bloedklonters tot hartaandoeningen en hersenschade, alsook problemen met het voortplantingsstelsel, zo zei Byram Bridle, een virale immunoloog en professor aan de Universiteit van Guelph in Ontario vorige week donderdag in een interview met Alex Pierson.
Bridle, een vaccinonderzoeker die vorig jaar een overheidssubsidie van $ 230.000 ontving voor onderzoek naar de ontwikkeling van COVID-vaccins, zei dat hij en een groep internationale wetenschappers een verzoek om informatie hebben ingediend bij de Japanse regelgevende instantie om toegang te krijgen tot wat de “biodistributiestudie” wordt genoemd.”
“Het is de eerste keer dat wetenschappers kunnen zien waar deze messenger RNA [mRNA]-vaccins na vaccinatie heen gaan”, zegt Bridle. “Is het een veilige veronderstelling dat het in de schouderspier blijft? Het korte antwoord is: absoluut niet. Het is heel verontrustend.”
Vaccinonderzoekers waren ervan uitgegaan dat nieuwe mRNA COVID-vaccins zich zouden gedragen als “traditionele” vaccins en dat het vaccin-spike-eiwit – verantwoordelijk voor infectie en de ernstigste symptomen ervan – grotendeels op de vaccinatieplaats bij de schouderspier zou blijven. In plaats daarvan toonden de Japanse gegevens aan dat het beruchte spike-eiwit van het coronavirus in het bloed terechtkomt waar het enkele dagen na de vaccinatie circuleert en zich vervolgens ophoopt in organen en weefsels, waaronder de milt, het beenmerg, de lever, de bijnieren en in “ vrij hoge concentraties” in de eierstokken.
“We weten al heel lang dat het spike-eiwit een pathogeen eiwit is. Het is een toxine. Het kan schade aanrichten in ons lichaam als het in omloop komt”, aldus Bridle. Het SARS-CoV-2 spike-eiwit zorgt ervoor dat het menselijke cellen kan infecteren. Vaccinfabrikanten kozen ervoor om zich op het unieke eiwit te richten, waardoor cellen in de gevaccineerde persoon het eiwit produceren dat dan, in theorie, een immuunrespons op het eiwit zou opwekken, waardoor het de cellen niet zou infecteren.
“Wat door de wetenschappelijke gemeenschap is ontdekt, is dat het spike-eiwit op zichzelf bijna volledig verantwoordelijk is voor de schade aan het cardiovasculaire systeem, als het in omloop komt”, vertelde Bridle aan luisteraars.
Proefdieren die gezuiverd spike-eiwit in hun bloedbaan geïnjecteerd kregen, ontwikkelden cardiovasculaire problemen, en het is ook aangetoond dat het spike-eiwit de bloed-hersenbarrière passeert en schade aan de hersenen veroorzaakt. Een ernstige “fout”, volgens Bridle, was de overtuiging dat het spike-eiwit niet in de bloedsomloop zou ontsnappen. “Nu hebben we duidelijk bewijs dat de vaccins die de cellen in onze deltaspieren maken, dit eiwit produceren – dat het vaccin zelf, plus het eiwit – in de bloedsomloop terechtkomt”, zei hij.
Een zogezegde “fout”, of opzettelijk zo ontworpen? Dat laatste lijkt, gezien de onthullingen van o.a. voormalig Vicepresident van Pfizer, Dr. Yeadon, meer waarschijnlijk.
Bridle gaf aan dat het spike-eiwit zich kan binden aan ACE2-receptoren op de bloedplaatjes en de cellen die bloedvaten vormen. Het kan zorgen dat de bloedplaatjes gaan klonteren, waardoor bloedproppen of bloedklonters ontstaan. Het kan ook leiden tot inwendige bloedingen. Verder kan het ook de hartproblemen verklaren die bij jonge mensen zijn ontstaan na injectie.
ACE2-receptoren zijn ook algemeen in de hersenen, waardoor ook daar problemen kunnen ontstaan.
In de VS werden in de staat Connecticut 18 tieners opgenomen in het ziekenhuis nadat ze hartproblemen ontwikkelden volgend op het Covid-19-vaccins. Ook in Israël wordt nu de ‘waarschijnlijke’ link gelegd tussen het vaccin en de vele jonge mannen die hartproblemen ontwikkelden.
Opvallend is dat de neurologische aandoeningen ook als bijwerking van het vacccin staan vermeld in de SPARS-pandemiesimulatie, die quasi gelijk loopt aan de huidige ‘covid-crisis’:
10 maanden na het begin van de vaccinatiecampagne, beginnen er meldingen te komen van ouders die kinderen hebben die dezelfde symptomen krijgen als de dieren die het GMI-vaccin kregen en zware bijwerkingen ontwikkelden.
In het bijzonder wordt mentale vertraging (in de ontwikkeling) bij kinderen genoemd, ten gevolge van een ontsteking aan de hersenen.
Aan het eind van 2027 – dus vanaf ca. 15 maanden na het begin van de vaccinatie, begonnen nieuwe berichten van neurologische aandoeningen naar buiten te komen. Nadat de gevaccineerden bijna één jaar lang geen bijwerkingen vertoonden, begonnen verschillende gevaccineerden symptomen te krijgen, zoals een vertroebeld zicht, hoofdpijnen en een verdoofd gevoel in de extremiteiten.
Bron: LifeSiteNews
© Eindtijdklok
By accepting you will be accessing a service provided by a third-party external to https://detheorist.nl/