Het spectaculaire falen van de COVID-injecties

Vaccin

woensdag 02 februari 2022

1199

Op dit moment is er gewoon geen twijfel mogelijk. De COVID-vaccinaties zijn op alle mogelijke manieren een afschuwelijke mislukking. Keer op keer blijkt uit gegevensanalyses uitgevoerd over de gehele wereld dat er een negatieve correlatie bestaat tussen het aantal “vaccinaties” en de toename van het aantal infecties en verslechtering van de gezondheid

Er is geen reden voor paspoorten en verplichtingen

Een van de meest recente gegevensreeksen die dit aantonen zijn de officiële statistieken van de regering van het Verenigd Koninkrijk. Haar “National Fluce and COVID-19 Surveillance Report: 13 januari 2022 (week 2)”1 laat zien dat het aantal COVID-infecties in het VK hoger is onder de “volledig gevaccineerden” in alle volwassen leeftijdsgroepen.

De groei van het aantal infecties neemt ook sneller toe bij volledig gevaccineerden dan bij niet-gevaccineerde leeftijdsgroepen. Al met al bewijzen deze gegevens dat vaccin-paspoorten en verplichte vaccinaties volkomen zinloos zijn en geen ander doel hebben dan dwang uitoefenen. Op geen enkele manier verminderen ze het aantal infecties, ziekenhuisopnames of sterfgevallen als gevolg van COVID.

Ongeacht het aantal prikken dat iemand heeft gekregen, kan hij toch besmet raken en het virus overdragen. Plus, we weten dat de ingeënte mensen broedplaatsen zijn voor muterende stammen (nieuwe varianten van het virus). Alles aan deze massale vaccinatiecampagne is schadelijk voor de volksgezondheid.

Veel hogere infectiecijfers onder volledig geënte mensen

Met behulp van gegevens van de Britse overheid heeft een Twitter-gebruiker met de naam Don Wolt een reeks nuttige grafieken gemaakt die hij op 16 januari 2022 heeft gepost.2 De grafiek hieronder toont de verschillen in infectiepercentages naar leeftijd en vaccinatiestatus. Het is veelzeggend.

Over de hele linie, met uitzondering misschien van de leeftijdsgroep 80+, hebben de volledig gevaccineerden aanzienlijk hogere percentages COVID-infecties, waarmee de mythe dat we ons in een “pandemie van de ongevaccineerden” bevinden, volledig wordt ontkracht. Dat is duidelijk niet het geval.

(Wolt verduidelijkt dat elke staaf in deze grafiek gegevens gedurende vier weken vertegenwoordigt, verkregen uit opeenvolgende wekelijkse HSA-rapporten in het V.K. En de grafiek illustreert de besmettingspercentages – d.w.z. het aantal besmettingen per 100.000 mensen – geen absolute aantallen. “Vaxxed 2-doses” omvat ook degenen die een derde booster hebben gekregen).

Infectiecijfers stijgen sneller onder volledig gevaccineerden

In een andere grafiek is duidelijk te zien hoe de infectiecijfers ook sneller stijgen bij leeftijdsgroepen die volledig zijn gevaccineerd dan bij ongevaccineerden – en dit is niet het gevolg van hogere vaccinatiecijfers.

Hier heeft Wolt de groei van het infectiepercentage voor elke leeftijdsgroep bepaald door de gegevens van week 1 te vergelijken met die van week 2 in het surveillance-rapport. Zoals u kunt zien aan de oranje balken in de grafiek, is de groei van het infectiepercentage bij de niet-gevaccineerden relatief vlak voor alle leeftijdsgroepen, terwijl de groei van het infectiepercentage bij de volledig gevaccineerden een stijgende lijn vertoont met de leeftijd.

Zoals Wolt opmerkt, is deze toename van het infectiecijfer niet het gevolg van een toename van het aantal mensen dat een tweede of derde vaccinatie krijgt. Uit de gegevens blijkt dat hoe hoger de vaccinatiegraad van een leeftijdsgroep is, hoe hoger het infectiegroei-percentage (d.w.z. het stijgingspercentage van week tot week).

Risico op overlijden is zeer laag in leeftijdsgroepen onder 50

Uit het COVID-surveillanceverslag van 13 januari 2022 in het VK3 blijkt dat de COVID-inentingen bij 50-plussers het aantal ziekenhuisopnames en het sterftecijfer lijken te verlagen.

Iedereen onder de 50 jaar die positief test op SARS-CoV-2-infectie heeft echter nog steeds een uitzonderlijk laag risico op ziekenhuisopname of overlijden, ongeacht de vaccinatiestatus. Bij mensen onder de 30 is het risico van ziekenhuisopname of overlijden als gevolg van COVID “praktisch nul”, aldus Wolt, wat wederom “verplichte vaccinatie volstrekt ongerechtvaardigd maakt”.

In reactie op tegenstanders die erop wijzen dat het rapport waarschuwt dat de ruwe gegevens niet kunnen worden gebruikt om de effectiviteit van vaccins te schatten, wijst Wolt erop dat zijn grafieken niet bedoeld zijn om de effectiviteit van vaccins als zodanig te illustreren. Zij tonen slechts de tendensen tussen “gevaccineerden” en niet-gevaccineerden, en deze tendensen ontkrachten duidelijk elke beweerde noodzaak voor vaccinatieverplichtingen. Gegevens uit Schotland laten meer van hetzelfde zien. Zoals gerapporteerd door The Herald, 13 januari, 2022:4

“Dubbel gevaccineerde Schotten lopen nu meer kans om in het ziekenhuis te worden opgenomen met COVID dan ongevaccineerden, en er is een toename van ouderen die ziek worden als gevolg van afnemende immuniteit.

Bovendien zijn er opmerkelijke gegevens die aantonen dat het aantal besmettingen lager is bij ongevaccineerden dan bij de enkel-, dubbel- of zelfs drievoudig geënte personen sinds Omicron de dominante variant in Schotland werd.”

Omicron dwingt media te heroverwegen wat ze melden

De COVID pandemie heeft alles te maken met social engineering, wat natuurlijk niet kan worden gedaan zonder de volledige medeplichtigheid van de mainstream media. Op een omslachtige manier geeft een AP News artikel5 van 12 januari 2022 deze rol toe:

“Twee jaar lang zijn het aantal gevallen van het coronavirus en het aantal ziekenhuisopnames de veelgebruikte barometers geweest voor de opmars van de pandemie over de hele wereld. Maar de omicron golf maakt een puinhoop van de gebruikelijke statistieken en dwingt persbureaus om de manier waarop zij dergelijke cijfers rapporteren te herzien.

Het is gewoon een data-ramp’, zegt Katherine Wu, schrijfster die COVID-19 verslaat voor The Atlantic magazine. Het aantal gevallen is tijdens de feestdagen sterk gestegen, een verwachte ontwikkeling gezien de opkomst van een variant die besmettelijker is dan zijn voorgangers.

Toch weerspiegelen deze tellingen alleen wat door gezondheidsautoriteiten wordt gemeld. Ze omvatten niet de meeste mensen die zich thuis testen of besmet zijn zonder het zelfs te weten. Vakanties en weekends leiden ook tot vertragingen in de gemelde gevallen.

Als je al deze getallen bij elkaar zou kunnen optellen – en dat kan niet – zou het aantal gevallen waarschijnlijk aanzienlijk hoger liggen. Om die reden heeft The Associated Press onlangs haar redacteuren en verslaggevers verteld geen nadruk te leggen op het aantal gevallen. Veel nieuwsorganisaties zijn aan het overleggen hoe ze de statistieken het beste kunnen gebruiken tijdens de Omicron golf.

Ziekenhuisopnames en sterftecijfers worden door sommigen beschouwd als een meer betrouwbaar beeld van de huidige impact van COVID-19 op de samenleving. Maar zelfs de bruikbaarheid van deze cijfers is de laatste dagen in twijfel getrokken. In veel gevallen zijn de ziekenhuisopnames incidenteel: er zijn mensen die om andere redenen worden opgenomen en tot hun verrassing positief testen op COVID.”

Veranderde verhaallijnen gericht op het verbergen van falen

Voor degenen die de afgelopen twee jaar “wakker” zijn geweest wat betreft de censuur en de misleidende berichtgeving, is deze poging om het verhaal in een nieuwe richting te sturen gewoon lachwekkend.

Hoe kan het de pers zijn ontgaan dat het narratief vanaf het begin een data-ramp is geweest? En opzettelijk? Het aantal gevallen was altijd al onbetrouwbaar, omdat de PCR-test geen diagnose kan stellen bij een actieve infectie. En de te hoge cycli stonden garant voor belachelijk veel valse positieven.

Gegevens over COVID-ziekenhuisopnamen waren altijd al onbetrouwbaar, omdat iedereen die positief testte op COVID werd meegeteld als COVID-ziekenhuisopname, of ze nu symptomatisch waren of niet. In dat opzicht is er nog steeds niets veranderd.

Het enige dat is veranderd is, dat de media het nu toegeven – waarbij ze natuurlijk doen alsof dit een gloednieuwe ontwikkeling is. Hetzelfde geldt voor het aantal COVID-doden. Die zijn vanaf het begin veel te hoog geteld, ook weer vanwege het vertrouwen op ondeugdelijke PCR-tests.

De media beweren nu af te stappen van “onbetrouwbare” gegevens zoals het aantal gevallen, ziekenhuisopnames en zelfs sterfgevallen, en wel om alle redenen die wij de afgelopen twee jaar hebben belicht. Voor degenen die de hele tijd hebben opgelet, is dit duidelijk een poging om het verhaal te veranderen zonder alle geloofwaardigheid te verliezen (wat volgens mij op dit moment bijna onmogelijk is).

Het feit is dat Omicron de gaten in het verhaal zo veel groter maakt, dat het allemaal uit elkaar valt. Ze verliezen volledig de motivatie van de bevolking voor vaccinatiepaspoorten en verplichte vaccin voor toegang tot werk, school en sociale evenementen, want hoe hoger de vaccinatiegraad, hoe hoger de infectiegraad.

Daarom kondigde de Britse premier Boris Johnson op 19 januari 2022 aan dat hij alle resterende COVID-beperkingen in Engeland zou beëindigen,6 inclusief de verplichtingen ivoor het dragen van mondkapjes in het openbaar vervoer en op scholen, en de verplichte vaccinatiepaspoorten voor toegang tot openbare evenementen.

Dit is precies het tegenovergestelde van wat de technocraten nodig hebben om paspoorten en verplichtingen te rechtvaardigen. Om deze narratief dodende trend zo goed mogelijk te verbergen, “verklaren” de media nu waarom ze het niet meer zullen hebben over het aantal gevallen of zelfs over het aantal ziekenhuisopnames of sterftecijfers.

Als ze dat zouden doen, zouden ze moeten toegeven dat de reactie op de pandemie resulteert in een steeds groter wordende ramp. Wees dus niet verbaasd als factcheckers de statistieken die aantonen dat de opnamen een rampzalige mislukking zijn, dit ontkrachten door te zeggen dat de gegevens over gevallen, ziekenhuisopnamen en sterfgevallen gewoon te onbetrouwbaar zijn om nog te gebruiken.

Nieuwe verhaallijn houdt ook geen steek

Het nieuwe verhaal, volgens AP News, zal de nadruk leggen op zaken als overcapaciteit van ziekenhuizen en algemene personeelstekorten.

Het probleem is dat deze ook geen waarheidsgetrouw beeld geven van de impact van COVID, omdat ziekenhuizen personeel hebben ontslagen vanwege een gebrek aan patiënten (velen hebben afgezien van medische behandelingen uit angst voor COVID). Ze hebben ook personeel ontslagen omdat ze de prik niet wilden, of personeelsleden hebben zelf ontslag genomen vanwege de vaccinatieplicht. Ziekenhuizen hebben hele afdelingen gesloten vanwege deze personeelsinkrimpingen.

Als de patiënten beginnen terug te keren, kunnen ze natuurlijk snel meer patiënten krijgen dan ze momenteel aankunnen. Wat kun je anders verwachten als ziekenhuizen opzettelijk dit soort bezuinigingen doorvoeren?

Algemene personeelstekorten in andere sectoren zijn een even gebrekkige barometer voor het effect van COVID. Velen krijgen nog steeds federale steun en willen daarom niet opnieuw aan het werk. Anderen zijn gedwongen te vertrekken als gevolg van vaccinatieverplichtingen.

Weer anderen zijn te ziek om te werken als gevolg van letsel door de COVID-vaccinatie. Zoals onlangs gerapporteerd door OneAmerica,7 een nationale onderlinge levensverzekeringsmaatschappij gevestigd in Indianapolis, is er naast een toename van 40% in sterfgevallen onder Amerikanen in de werkende leeftijd (en ze sterven niet aan COVID), ook een opmerkelijke stijging in kortdurende en langdurige arbeidsongeschiktheidsclaims in het derde kwartaal van 2021 vergeleken met het niveau van vóór de pandemie.

Amerikanen in de werkende leeftijd worden te ziek om te werken en sterven in ongekende mate, en dat komt niet door COVID-infectie.

We hebben gefaald’, geven de Deense media toe

Dezelfde poging om het verhaal om te draaien is ook in andere landen te zien. De Deense media hebben onlangs toegegeven dat ze het publiek in de steek hebben gelaten door “bijna hypnotisch bezig te zijn met de dagelijkse corona-tellingen.”8 “Wij, de pers, moeten de hand in eigen boezem steken,” schrijft de Deense journalist Brian Weichardt, “En we hebben gefaald.”

Weichardt geeft toe dat journalisten hebben nagelaten de autoriteiten om duidelijke antwoorden te vragen over “wat het concreet betekende dat mensen in het ziekenhuis worden opgenomen met corona en niet vanwege corona.” Hij geeft ook toe dat dit “een verschil maakt”. Dit is, nogmaals, precies wat velen van ons de afgelopen twee jaar hebben gezegd, en alles wat we daarvoor kregen was het label complotdenker.

Weichardt, in dit stuk, probeert de schuld van de journalisten af te schuiven op de autoriteiten zelf. Zij hebben schuld, vindt hij. “De boodschappen van de autoriteiten en politici aan de bevolking van deze historische crisis laten veel te wensen over,” schrijft hij, daarbij negerend dat het de eerste plicht van een journalist is om daadwerkelijk onderzoek te doen, te checken en vragen te stellen, en niet simpelweg op te treden als een tweebenige papegaai.

Al twee jaar achtereen wordt elke afwijkende mening bestempeld als gevaarlijke desinformatie, zelfs als die volkomen juist is, want zo werkt propaganda. Het feit dat leden van de pers nu beginnen terug te krabbelen om het beetje geloofwaardigheid dat zij nog hebben te redden, verandert niets aan het feit dat zij, bijna universeel, hebben gehandeld als propaganda-verspreiders en meer niet.

Nu een meerderheid van de mensen hun praatjes doorheeft, proberen ze te doen alsof het allemaal een echte vergissing was. Leuk geprobeerd. Laten we eens zien hoe deze propagandaverspreiders het er vanaf brengen als het gaat om de waarheid over de bijwerkingen van de COVID-prik. Dat zal een uitdaging worden in termen van het terugwinnen van geloofwaardigheid, omdat het de journalisten zal dwingen te bijten in de hand die hen voedt – de geneesmiddelenindustrie.

De trieste waarheid is dat ons waarschijnlijk een lawine van ernstige chronische aandoeningen te wachten staat, waaronder neuro degeneratieve ziekten, zoals gedetailleerd beschreven door Stephanie Seneff, Ph.D., in haar artikel “SARS-CoV-2 Vaccins and Neurodegenerative Disease.“9 Een korte samenvatting van dit artikel luidt als volgt:

“Er zijn veel redenen om op onze hoede te zijn voor de COVID-19 vaccins, die in allerijl op de markt zijn gebracht met een volstrekt ontoereikende testperiode. En die vervolgens agressief zijn gepromoot aan een ongeïnformeerd publiek, met mogelijk enorme, onomkeerbare, negatieve gevolgen.

Een van de mogelijke gevolgen is dat de eindige voorraad van B-progenitorcellen in het beenmerg al vroeg in het leven wordt uitgeput, waardoor er geen nieuwe antilichamen tegen infectieuze ziekteverwekkers kunnen worden gevormd. Een nog zorgwekkender mogelijkheid is dat deze vaccins, zowel de mRNA-vaccins als de DNA-vectorvaccins, zouden kunnen uitmonden in een verlammende ziekte op lagere termijn.

Door de prionachtige werking van het spike-eiwit zullen we waarschijnlijk een alarmerende toename zien van verschillende belangrijke neuro-degeneratieve ziekten, waaronder de ziekte van Parkinson, CKD, ALS en de ziekte van Alzheimer, en deze ziekten zullen de komende jaren steeds vaker voorkomen onder steeds jongere bevolkingsgroepen.

Helaas zullen we niet weten of de vaccins deze toename hebben veroorzaakt, omdat er gewoonlijk een lange tijd ligt tussen de vaccinatie en de diagnose van de ziekte.

Dat komt goed uit voor de vaccin-fabrikanten, die enorme winsten maken op onze misère – zowel door de verkoop van de vaccins zelf als door de hoge medische kosten voor de behandeling van al deze slopende ziekten”.