Hoe internationale financiën en Duitsland Griekenland hebben vernietigd om een ​​totalitaire EU te creëren

Opmerking: de gegevens in het volgende artikel houden rekening met de toestand van de Griekse economie en samenleving vóór de recente corona-crisis. Volgens het IMF zal Griekenland door de pandemie zwaarder worden getroffen dan alle andere EU-leden, maar voorlopig is niets zeker. In ieder geval zullen de economische en sociale gevolgen van de crisis de zaken in Griekenland veel erger maken dan reeds beschreven in ons artikel.

In mei 2010 ondertekenden de EU, de ECB, het IMF en de Griekse regering een leningsovereenkomst waarin een ongekend “reddingsprogramma” voor Griekenland werd beschreven. Het verklaarde doel van het programma was om Griekenland te “redden” van faillissementen en het “te helpen” zijn economie en overheidsfinanciën te herstellen door zijn leningen terug te betalen, voornamelijk van Europese banken.

De ‘Griekse kwestie’ is al bijna tien jaar veruit het belangrijkste onderwerp waarover de EU-leiders debatteren. Het Griekse ‘experiment’ moest niet alleen de Griekse problemen ‘oplossen’, maar ook een nieuw ‘paradigma’ creëren voor de hele eurozone. Angela Merkel heeft op 10 mei 2010, de dag waarop het programma tot stand kwam, zelf opgetekend om uit te leggen dat andere Europese landen zullen zien wat er met Grieken zal gebeuren en dat ze in de toekomst voorzichtiger zullen zijn.

Het Europese en internationale belang van het Griekse programma overtreft veruit het belang van de Griekse economie zelf. Griekenland straffen en het verplichten om alle exorbitante schulden die het was aangegaan terug te betalen, was bedoeld om een ​​voorbeeld van historisch belang te zijn voor de oplossing van de schuldvraag door te voldoen aan alle vorderingen van de bankiers en door de macht van internationale financiën te vrijwaren, een macht die al overtrof de macht van de staten en transformeerde de EU zelf.

In zekere zin heeft de economische en politieke oorlog die door de westerse financiële en politieke elites tegen Griekenland (en in mindere mate tegen de zogenaamde PIIGS) is uitgelokt, de introductie van de enorme strijd tussen Europese volkeren en financiën, die zal beslissen over de lot van onze beschaving, op de een of andere manier was de Spaanse burgeroorlog (1936-39) op de een of andere manier de opmaat voor WO II in Europa.

Aan de Grieken zelf is nooit gevraagd of ze dit programma wilden. De regering van Papandreou stemde ermee in, ondanks het feit dat ze op een heel ander programma was gekozen. Georges Papandreou zelf heeft zich tot het uiterste ingespannen in een interview voorafgaand aan zijn verkiezing om elke mogelijkheid uit te sluiten om het IMF in Griekse aangelegenheden te brengen. De enige keer dat Grieken werd gevraagd of ze dit programma wilden, was tijdens het referendum van 2015 en hun antwoord was ondubbelzinnig Nee. De meeste juristen zijn van mening dat het opleggen van dit programma aan Griekenland in strijd is met de Griekse grondwet en wetgeving, met de verdragen die de werking regelen van de EU, de fundamentele bepalingen van het internationaal recht en ook de standbeelden van het IMF zelf.

Als gevolg van de harde behandeling die voor het Griekse volk is voorbehouden, zijn het prestige en de politieke hoofdstad van de EU en van Duitsland sterk gedaald en zijn de centrifugale tendensen in de hele Europese Unie sterk toegenomen. Het Griekse referendum en de weigering van Europese regeringen en autoriteiten om het te respecteren, hebben veel bijgedragen aan de Brexit-stemming en aan de opkomst van radicale linkse partijen en zelfs meer van extreemrechts in heel Europa.

In de zomer van 2018 hebben de Europese autoriteiten en de Griekse regering aangekondigd dat het “Griekse reddingsprogramma” is beëindigd. Natuurlijk was het niets anders dan één in een reeks enorme leugens van Duitsland en EU-autoriteiten gedurende het decennium van de Griekse crisis. Wat in 2018 echt eindigde, was de verplichting van de ‘schuldeisers’ om de terugbetaling van leningen te financieren. De duidelijk neokoloniale voorwaarden van de leningsovereenkomsten zijn geldig en sommige blijven zelfs 99 jaar (!!!) geldig, gedurende welke tijd Griekenland geen soeverein land zal zijn, maar eerder een soort schuldenkolonie. Wat we niet weten is of er Grieken in Griekenland zullen zijn en, als ze er zijn, op welk moment in de komende 60 of 100 jaar ze zullen vertrekken.

Ter gelegenheid van tien jaar sinds de ondertekening van de eerste leningsovereenkomst met Griekenland, zullen we proberen hier voor onze lezers de belangrijkste resultaten van dit programma te beschrijven dat de richting van de EU heeft bepaald en dat een grote invloed zal hebben op de Europese politiek voor jaren of decennia komen.

     Het Griekse programma eindigde niet en ook de Griekse crisis niet. Dit was een enorme misleiding en een andere grote leugen van westerse leiders

De Eurogroep (de ministers van Financiën van de EU) heeft besloten de financiering van het Griekse reddingsprogramma stop te zetten. Vervolgens begonnen ze te beweren dat zowel het programma als de Griekse crisis voorbij zijn.

Lees ook:  Nazi-achtige EU-dictatuur van Frans Timmermans

Niets is verder van de waarheid verwijderd. Aankondigingen van Europese en Griekse politici over het einde van het reddingsprogramma of de Griekse crisis presenteren ons niets anders dan een gigantisch Potemkin-dorp, dat zowel de enorme impasse van de EU weerspiegelt als de fantastische vooruitgang van het totalitarisme van de Westerse wereld. Politici worden min of meer aangesteld door bankiers (bijvoorbeeld Emmanuel Macron van Rothschilds), dezelfde bankiers beheersen de pers en de ‘publieke intellectuelen’ en als gevolg daarvan kunnen politici de meest domme dingen en ongefundeerde feiten claimen zonder met het risico belachelijk over te komen.

     Het programma blijft grotendeels bestaan ​​en het is een gok of Griekenland in 2021 in staat zal zijn om zichzelf van de markten te financieren, zoals de voorspellingen van de Eurogroep suggereren.

Tot dusver zijn alle economische voorspellingen van de EU over Griekenland zonder uitzondering jammerlijk mislukt. Dat betekent dat ofwel Europese economen en autoriteiten volledig incompetent zijn, of, als alternatief, heel goed de destructieve gevolgen van hun programma voor Griekenland kennen en ze verbergen achter foutieve “berekeningen” en “voorspellingen”, waardoor ze a posteriori kunnen zeggen ze maakten fouten, geen misdaden.

     Griekse verplichtingen in het kader van het reddingsprogramma blijven minimaal geldig tot 2060 (!!!), ondanks het vermeende en gepubliceerde “einde van het programma”. De Griekse overheidsschuld blijft volgens het IMF “uiterst onhoudbaar”. Wat Eurogroep in werkelijkheid deed, was de definitieve beslissing over Griekenland en de waarschijnlijke uitvoering van het “doodvonnis” opnieuw uitstellen, terwijl het land ruimschoots in een “dodelijke spiraal” bleef steken, zoals George Soros het ooit zei.

Griekenland was verplicht in te stemmen met volledig onrealistische, in geen enkel land gerealiseerde, primaire begrotingsoverschotten van 3,5% tot 2022 en gemiddeld 2,2% van 2022 tot 2060 (nu worden die cijfers herzien vanwege het coronavirus, maar ze zijn nog steeds indicatief voor Trouwens, zelfs al zal Merkel een of twee jaar een zekere versoepeling van de bezuinigingen toestaan, het enorme bedrag van de Griekse schuld zal de zaken zeer snel weer normaal maken).

Afgezien van het feit dat ze totaal niet realistisch zijn, betekenen deze cijfers een voortdurende bezuiniging en bijna-stagnatie van het land gedurende 40 jaar. Hun totaal onrealistische karakter werd ook duidelijk door het coronavirus. Het wordt moeilijk om voorspellingen te doen voor zes maanden, hoe kan men voorspellingen doen voor de komende 40 jaar !? Het is een belachelijke afwijking om een ​​programma op te stellen dat uitgaat van decennia van volledige stabiliteit voor Griekenland, Europa en de wereldeconomie (of, nogmaals, het is een manier om een ​​misdaad met voorbedachten rade te verbergen achter vermeende fouten).

Als Griekenland zich niet aan de regels houdt, worden de weinige resterende staatsactiva, die gedurende 99 jaar aan een speciaal fonds zijn overgedragen, automatisch verkocht en worden andere straffen opgelegd .

Griekenland blijft tot 2060 onder zeer streng toezicht van de EU staan . Het IMF blijft in het programma, maar als ‘adviseur’. Dat betekent dat het beleid blijft bestaan, maar niet het geld. Het zal Grieken en Griekenland blijven vernietigen, maar het zal niet verantwoordelijk worden gehouden voor zijn criminele activiteiten! We zouden liever louter economische termen gebruiken dan die uit de criminologie, maar we geloven dat het in strijd is met de waarheid om een ​​misdaad te omschrijven als een gewoon slecht, foutief economisch beleid.

Duitsland en de EU, optredend namens Europese banken en de algemene belangen van het “Empire of Finance” van internationaal financieel kapitaal, hebben elke schuldverlichting geweigerd, wat in 2010 de enige oplossing voor het Griekse probleem zou zijn en de enige blijft oplossing nu. We herinneren onze lezers eraan dat deze methode in het verleden zelf op Duitsland werd toegepast (http://www.defenddemocracy.press/why-the-1953-cancellation-of-german-debt-wont-be-reproduced-for-greece-) en-ontwikkelingslanden /), maar ook naar Polen, Irak en andere westerse klanten. Het feit dat Griekenland een van de oudste EU-leden is geweest of een historische natie, de geboorteplaats van het idee van democratie, verlichtte niet de furore waarmee Berlijn en het IMF aandrongen op een programma dat het land vernietigde zonder de problemen op te lossen of het Grieks te maken Schuld duurzaam. Duitsland weigerde zelfs een Frans voorstel om een ​​clausule op te schorten die de schuldendienst uitstelt als Griekenland niet tot een ontwikkeling komt die de terugbetaling van de schuld mogelijk maakt.

Tijdens de Coronavirus-pandemie heeft de Griekse regering de Eurogroep verzocht Athene toe te staan ​​de inbeslagname van woningen van mensen die hun leningen niet aan de banken kunnen betalen, drie maanden uit te stellen. De Eurogroep-ministers weigerden, ondanks het reële gevaar dat tienduizenden Grieken tijdens de pandemie en de sociaaleconomische crisis uit hun huizen worden gezet.

Lees ook:  Eric Trump suggereert een samenzwering en beweert dat het coronavirus na de verkiezingen 'op magische wijze zal verdwijnen'

Comments

comments