Mensenrechten in Zuid-Afrika: wat de wereld weten moet

18 februari 2020 hectorvanoevelen Nieuws 4 reacties

In zijn jaarlijkse staatsrede, voor het verzamelde parlement in Kaapstad plus vooraanstaande burgers als oud-president F.W De Klerk en liefst 800 journalisten, heeft president Cyril Ramaphosa zo goed als geen aandacht besteed aan de economische toestand van de republiek, hoewel die er hoogst belabberd voorstaat. Overigens is hij pas aan zijn rede kunnen beginnen met twee vertraging wegens de fel afgekeurde boycot van de stilaan beruchte Julius Malema van de Economische Vrijheidsvechters (EFF). Waar de president, volgens hemzelf van àlle Zuid-Afrikaners, wél tijd voor vond, was de geplande onteigening zonder vergoeding, die vooral voor de blanke bevolking op een ramp dreigt uit te draaien. Daarom doet de alerte beweging voor mensenrechten, Afriforum, er alles aan om er een stokje – of beter gezegd een stok – voor te steken met alle middelen waarover zij wettelijk beschikt. Wie de toestand nuchter bekijkt, kan er niet naast dat de ‘witte’ minderheid in het ‘nieuwe Zuid-Afrika’ sterk gediscrimineerd, om niet te zeggen in haar voortbestaan bedreigd wordt.

In Zuid-Afrika zijn de blanken, die tegenwoordig ‘witten’ genoemd moeten worden, zich al voldoende, vooral dank zij de niet aflatende bewustmaking van voornoemde burgerrechtenbeweging, van die discriminatie bewust. Vandaar dat Afriforum nu zijn actieterrein verlegt en aan zoveel mogelijk ‘buitenlanden’ wil gaan inlichten over wat er in Zuid-Afrika écht aan de gang is. De beweging heeft een ‘internasionale veldtog’ aangekondigd tegen voortdurende schending van burgerrechten in haar land. Op de persconferentie werd in twee talen, Engels en Afrikaans, meegedeeld: The world must know – Die wêreld moet weet.

De wereld moet weten

De vooropgestelde ‘veldtog’ steunt op drie pijlers: 1. Bewustmaking over de toestand in Zuid-Afrika; 2. Steunwerving onder opiniemakers, regeringen en andere beslissers; 3. Inschakeling van de Zuid-Afrikaanse diaspora en buitenlanders die er belang bij hebben om in Zuid-Afrika tot zinvolle actie over te gaan. Er is alvast in een verslag uiteengezet hoe rechten van minderheden in de ‘regenboognatie’ op verschillende terreinen met de voeten worden getreden. Er wordt in het verslag ingegaan op de verwrongen perceptie over democratie, minderheidsrechten en gelijkheid, haatspraak tegen minderheden, aantasting van minderheidsrechten op eigendom en erfenis en – laatst maar niet minst – de uitwissing van Afrikaans en andere minderheidstalen in het openbare leven. In één adem wordt ook de heldenverering van de Zuid-Afrikaanse regering en het regerende ANC van de grootste mensenrechtenschenders van de wereld en de daarmee gepaard gaande vijandigheid tegenover landen waar die mensenrechten degelijk worden beschermd. De aftrap voor de campagne wordt nog deze maand gegeven in de VSA waar het verslag in Washington met verschillende verantwoordelijken besproken zal worden. Daarna bezoekt de afvaardiging nog landen in Zuid-Amerika, Europa, Azië en Australië.

Ook de bewustmaking van de Verenigde Naties staat op het Afriforum-programma. Bij de VN is alvast een klacht ingediend tegen president Ramaphosa en de voormalige minister van internationale betrekkingen en samenwerking, Lindiwe Sisulu, omdat die twee de wereld hebben proberen te overtuigen dat er in Zuid-Afrika géén plaasmoorde gebeuren en er evenmin sprake is van grondroof. Woordvoerder Ernst Roets van Afriforum beklemtoont dat zijn organisatie er steeds naar gestreefd heeft alle crisissen binnen Zuid-Afrika te bespreken, maar dat de praktijk leert dat de regering geen belang stelt in gesprekken en als die al gevoerd worden, zich beperkt tot louter lippendienst. aan het probleem van minderheidsrechten. Wij zullen ook in de toekomst die gesprekken niet uit de weg gaan, klinkt het, maar wij zijn ook niet naïef. Roets verwacht niet dat het buitenland Zuid-Afrika’s problemen oplost, maar wat zijn organisatie wel wil bereiken, is dat het buitenland zijn regering onder druk zet om de rechten van minderheden doeltreffend te beschermen en eventueel de regering van Ramaphoa ervoor waarschuwt dat de vandaag bedreven politiek wel eens tot destructieve acties zou kunnen leiden. En laten wij nu maar uitkijken naar het bezoek van deze sterk gemotiveerde mensenrechtenactivisten aan Den Haag en Brussel. Voor mijn part zijn zij van harte welkom of om het nog maar eens op z’n Afrikaans te zeggen: BAIE WELKOM!

afriforumHector van Oevelenzuid-afrika