Verkiezingsfraude in Friesland “opgelost”

We hebben bij de afgelopen Tweede Kamer verkiezingen kunnen zien hoe stemmen zomaar ineens kunnen verdwijnen. 

Maar, men heeft niet stilgezeten in het land van de Kameleon, want alles is grondig uitgezocht en blijkt op “een vergissing” te berusten.

Wanneer mensen gaan stemmen staan ze met zo’n idioot groot vel in een klein hokje te worstelen. Wanneer ze dan na lang zoeken het hokje van hun favoriete kandidaat hebben gevonden en dit hebben aangekruist, dan begint het moeizame proces van het opvouwen van dit onding.

Wanneer ze het gedrocht dan eindelijk in een gleuf hebben weten te deponeren, dan zijn ze blij als ze weer buiten staan en hebben werkelijk geen flauw benul wat er dan verder met hun stem gebeurt.

Ze vertrouwen er dan maar op dat alles goed komt, maar middelen om dit te controleren hebben ze niet.

Behalve als iemand een foto neemt van het stembiljet in het stemhokje en daar vervolgens een foto van maakt zoals Martin Mourik uit Wolvega deed. Vervolgens controleerde hij later de gepubliceerde uitslagen en toen bleek dat zijn stem volledig was verdwenen. Alsof hij nooit had gestemd.

Mourik accepteert dit niet en maakt een afspraak bij de politie op aangifte te doen wegens verkiezingsfraude.

Deze belt hem vervolgens een week na de verkiezingen terug om te vertellen dat er geen sprake is van fraude en als van Mourik protesteert omdat het niet aan hen is om een vonnis te vellen, knalt de politie de hoorn op de haak.

Even later wordt hij teruggebeld door een andere politiedame die hem weet te vertellen dat hij wel aangifte mag doen, maar dat zij, de politie er helemaal niets mee zullen doen. Dit omdat zij op de website van de gemeente klaarblijkelijk hebben gezien dat het om een vergissing zou gaan.

Als Mourik hen keer op keer vertelt dat hij wil dat zijn aangifte wordt doorgestuurd naar de Officier van Justitie omdat hij meerdere punten heeft waarop hij aangifte wil doen, krijgt hij wederom te horen dat de politie dat niet gaat doen en vervolgens wordt er wederom opgehangen.

Waarmee we dan de situatie hebben dat de politie op de stoel van de Officier van Justitie plaats neemt, evenals die van de rechter, en oordeelt dat er niets aan de hand is.

De politie baseert haar mening op een brief die door de gemeente Weststellingwerf, waar Wolvega onder valt, een week na de verkiezingen naar het hoofdstembureau in Leeuwarden wordt gestuurd, waarin wordt gezegd dat er geen fraude is gepleegd, maar een vergissing gemaakt bij het tellen.

Het bewijs dat hiervoor wordt geleverd bestaat uit een blaadje uit een schoolschrift. Klik op de afbeelding voor het volledige plaatje.

Een knullig volledig anoniem blaadje uit een schoolschrift vormt dan het overtuigende bewijs dat er geen fraude zou zijn gepleegd.

Is dit een blaadje dat is gemaakt op de dag van de verkiezingen? Of is dit een blaadje dat ergens in de week erna is gemaakt?

Als de volledige Nederlandse Tweede Kamerverkiezingen zijn gebaseerd op blaadjes uit schoolschriften, dan weet je honderd procent zeker dat er totaal niets van klopt.

Dit nodigt niet alleen uit tot fraude, dit is aanzetten tot fraude. Zeker als je ziet hoe de stemmen van Sigrid Kaag in diezelfde gemeente Weststellingwerf worden “gecorrigeerd”.

Het overleggen van een niet te traceren blaadje uit een schoolschrift is al voldoende voor de politie om te oordelen dat er geen sprake kan zijn van een strafbaar feit omdat het “een vergissing” is.

We staan aan de vooravond om overgenomen te worden door de A.I technologie van Klaus Schwab en het World Economic Forum, maar als het gaat om zulke belangrijke dingen als wie ons land gaat leiden, werken we met anonieme blaadjes uit schoolschriftjes.