De toenemende radicalisatie van de overheid

De overheid is steeds meer aan het radicaliseren, waarbij ze een agenda en beleid nastreeft, die tegen de belangen van de eigen bevolking ingaan. Het politiegeweld tijdens de vrijheidsdemonstratie op het Museumplein in Amsterdam is slechts een voorbeeld hoe de radicalisatie tot uiting komt.

Radicaal betekent: het streven naar diep ingrijpende hervormingen en maatregelen, zoals het ‘nieuwe normaal’. Radicaliseren is het steeds radicaler worden in het bereiken van dat nieuwe ideaal. Men spreekt van radicalisme als iemand, of een groep, de neiging heeft om principes tot het uiterste door te voeren. Bijvoorbeeld door middel van geweld, de dreiging van geweld, isolatie of uitsluiting. Andere middelen zijn psychologische oorlogsvoering, zoals het creëren van angst. En is dat niet precies wat het overheidsapparaat nu doet?

“Als de overheid de mensen vreest, is er vrijheid. Als de mensen bang zijn voor de overheid, is er tirannie.”

citaat toegeschreven aan Thomas Jefferson

De overheid zou het volk, hun vrijheden en rechten moeten beschermen. Wanneer er echter sprake is van een toenemende tirannie, dan zal de overheid — onder het mom van veiligheid — steeds meer vrijheden afnemen. Wanneer dit gebeurt heb je eigenlijk te maken met toenemende onderdrukking en geen toenemende veiligheid. In dat geval wordt het ‘beschermen’ van de burgers als propagandistisch excuus gebruikt om vrijheid beperkende maatregelen in te voeren. En is dit niet precies wat er al bijna een jaar onder het mom van een virus gebeurt?

De opeenstapeling van leugens en geheime afspraken

Vanaf het begin af aan is de overheid niet eerlijk geweest over de impact van het virus. Men loog over de dodelijkheid en de wijze waarop het virus zich verspreid, waardoor een grote groep mensen maandenlang — en tot op de dag van vandaag — in grote angst verkeert. Vervolgens loog de overheid over de betrouwbaarheid van de PCR-test en negeerde de retractie papers, die de test ongeldig verklaart. Men overdreef de situatie in de ziekenhuizen en deed net alsof er op alle afdelingen in alle ziekenhuizen een aanhoudende crisis was. Ook loog men over het feit dat de IC-capaciteit juist als gevolg van overheidsbezuinigingen al jarenlang niet meer berekend is op piekmomenten.

Het nieuwe normaal van de controlemaatschappij. “Het is maar een masker”

De overheid, inclusief de overheidsinstanties zoals de RIVM, Gezondheidsraad of Inspectie van Gezondheid, negeerden geneesmiddelen en preventieve oplossingen, of logen over de effectiviteit en bewezen veiligheid van goedkope medicijnen. De afspraken met de farmaceuten over de in te kopen vaccins, werden staatsgeheim verklaard. Wanneer de overheid écht om de bevolking zou geven, zou ze er alles aan doen om simpelweg de waarheid te spreken en dat doet ze op talloze fronten overduidelijk niet.

Het aanjagen van angst

De mainstream media, die miljoenen aan subsidie krijgen om het volk objectief te informeren, zouden in een goed functionerende rechtsstaat de overheid, de beleidsmakers, uitvoerders en handhavers moeten controleren. Zij negeerden opzettelijk de breed maatschappelijke kritiek vanuit allerlei beroepsgroepen, inclusief de artsen en wetenschappers, door alleen een handjevol ‘experts’ een podium te geven die kritiekloos het overheidsbeleid onderschreven. Ook de media logen over de échte feiten rond het virus en speelden een bijzonder kwalijke rol in het aanjagen van onnodige angst.

Het opzettelijk creëren van angst, omwille van politieke doeleinden, noem je terreur. We zijn dus al bijna een jaar lang onderworpen aan staatsterreur. Terreur is niet alleen het aanjagen van angst, maar omvat ook georganiseerde geweldpleging, om politieke of andere doelen te bereiken. De maandenlange lockdown, het sluiten van winkels en de horeca, het in isolement houden van mensen door het samenkomen te verbieden, zijn allemaal geweldplegingen en vormen van martelen. Zeker als een deugdelijke wetenschappelijke onderbouwing ontbreekt en de maatregelen niet in proportie staan tot het gevaar, waartegen men zegt ons te willen beschermen.

“Degenen die essentiële vrijheid willen opgeven om een beetje tijdelijke veiligheid te kopen, verdienen noch vrijheid noch veiligheid.” Benjamin Franklin

Dat geldt ook voor de mondkapjesplicht, aangezien mondkapjes niet beschermen tegen aeorosole besmettingen, maar wél schadelijk zijn voor het lichamelijk en geestelijk welzijn van de mens. De overheid gaf zelfs te kennen dat de mondkapjes bedoeld waren om mensen in angst te houden, om daarmee het gewenste, onnatuurlijke gedrag af te dwingen.

Met geweld gedrag afdwingen

Door de met geweld afgedwongen maatregelen (boetes, dreiging tot sluiting of opsluiting) schendt men de grondrechten én de mensenrechten. Het verplicht stellen van testen en het politieke voornemen om een corona- of vaccinatiepaspoort in te voeren, gaat volledig voorbij aan de Neurenberg code. Het negeren van deze rechten zijn tekenen van een toenemende radicalisering van de overheid. Met de spoedwet kunnen de premier en een paar ministers per decreet regeren. Het buitenspel zetten van democratische processen en overschrijden van mensenrechten, omdat men diep ingrijpende veranderingen in de samenleving nastreeft, zijn ook signalen van een toenemende radicalisatie van de overheid.

Deze vrouw vertelde dat de bult op haar hoofd het gevolg was van rake klappen omdat ze niet snel genoeg wegliep, terwijl ze naar haar fiets liep om de demonstratie te verlaten. Is dit de rol die de politie wil spelen? Het afranselen van mensen die hun grondrechten benutten om vreedzaam hun mening te uiten? Alleen maar omdat er van bovenaf een bevel wordt gegeven?

Bijzonder zorgelijk is de aanval op de vrijheid van meningsuiting. Bijvoorbeeld doordat de mainstream media als propagandalakei van de overheid niet of nauwelijks een podium bieden aan experts die kritiek hebben op het overheidsbeleid. De mainstream media zijn bovendien al jarenlang bezig met een campagne om onafhankelijke journalisten die schrijven over de achterliggende globalistische agenda te framen, door hen weg te zetten als gevaarlijke ‘complotdenkers’ en hun berichten af te doen als ‘fake news’. De mainstream media hebben zo hun rol om de overheid te controleren en bekritiseren, volledig verzaakt. Bovendien is het opzettelijk verspreiden van leugens een misdaad tegen de mensheid.

Aanzetten tot een gewelddadige confrontatie

Maar ook de politie speelt een dubieuze rol. Dat heeft ze het afgelopen weekend tijdens de gewelddadige ontruiming van een vreedzame demonstratie in Amsterdam, weer duidelijk laten zien. De ME heeft als voornaamste taak verstoringen van de openbare orde te voorkomen of te bestrijden, niet om ze te veroorzaken of te verergeren. Burgemeester Halsema heeft volstrekt onverantwoord gehandeld met haar bevel om een vreedzame demonstratie op te breken en hiermee aangezet tot onnodig geweld. Zoals ze zelf maanden geleden nog stellig op de televisie verkondigde naar aanleiding van een BLM-demonstratie, is demonstreren een recht, waarvoor je geen toestemming nodig hebt van de burgemeester. Vreedzaam demonstreren is een geoorloofde vorm om je mening te uiten. Alleen wanneer er sprake is van geweldplegingen door de demonstranten, de volksgezondheid direct in gevaar is of het verkeer ernstig verstoord raakt, kan de burgemeester ingrijpen. Niet omdat ze de mening van de demonstranten niet deelt.

“Ik ben bijna 80 en wordt hier met knuppels opzij geslagen. Nee, ik ben niet bang. Ik ben heel bang voor het vaccin en voor de coronamaatregelen, daar ben ik bang voor!”

Piet van Herten, arts en een van de demonstranten

Helaas is de demonstratie niet alleen ten onrechte en op onrechtmatige wijze opgebroken, maar de politie heeft wederom buitensporig geweld gebruikt. Ondanks de vergeefse pogingen van Mordechai Krispijn van Viruswaarheid om zelf een oproep te doen aan zijn achterban, om de demonstratie in alle rust eerder te beëindigen. Blijkbaar was het besluit om hardhandig in te grijpen toen al gemaakt.

Talloze mensen liepen verwondingen op, omdat ze zich niet snel genoeg uit de voeten maakten. Hetgeen nooit een reden kan zijn om er maar op los te beuken, zeker niet als de ander geweldloos en ongewapend is. Op de politieschool wordt geleerd dat men de wapenstok alleen mag gebruiken op bovenarmen en bovenbenen. Het gebruik ervan mag niet gericht zijn op het veroorzaken van letsel, maar is bedoeld om mensen die aanwijzingen niet opvolgen uiteen te drijven, of om naar een bepaalde plek toe te drijven. Desondanks liepen verschillende mensen hoofdletsel op, nadat ze met name op het hoofd zijn geslagen. Een man van 71 jaar werd door een politiepaard onder de voeten gelopen en terwijl hij op de grond lag nogmaals op het hoofd geslagen en moest naar het ziekenhuis om zijn hoofdwond te laten hechten. Dat had ook anders kunnen aflopen. Femke Halsema had kunnen weten dat er met haar bevel mogelijk doden en zwaargewonden hadden kunnen vallen. Dat risico stond in geen enkele verhouding tot de situatie en is ook een voorbeeld van radicalisatie. De overheid geeft hiermee het signaal af dat wanneer je een andere mening laat horen, je blijkbaar moet accepteren dat je gewond kunt raken door een ME die niet meer voor reden vatbaar is.

Verlies van moreel kompas

Daarnaast zet de politie ook regelmatig een aanhoudingseenheid in, ook wel Romeo’s genoemd. Ze zijn gekleed in burgerkleding en mengen tussen het publiek. Zij hebben officieel als taak om tijdens verstoringen van de openbare orde personen die de orde verstoren of daartoe aanzetten aan te houden. Maar hun werkelijke rol, zo blijkt in veel gevallen, is om de boel opzettelijk te laten escaleren. Op die manier lokken zij een confrontatie uit om de politie in te laten grijpen. Dat is een ongeoorloofde vorm van geweldsuitlokking, om daarmee een excuus te hebben om geweld tegen de bevolking te gebruiken. Doordat de politie het geweld zelf uitlokt is ze strafbaar vanwege zware mishandeling.

De media zijn medeplichtig door steeds maar te suggereren dat het geweld vanuit de demonstranten plaatsvindt en het politiegeweld te verzwijgen. Ondanks dat ik vermoed dat de meerderheid van politieagenten hun beroep heeft gekozen om recht te doen en in te grijpen bij onrecht, blijkt uit dit terugkerende patroon, dat de politie als organisatie haar moreel kompas is kwijtgeraakt.

Aanval op het vrije woord

De politie wordt ook ingezet om onafhankelijke journalisten en actievoerders ter verantwoording te roepen over hetgeen ze publiceren, terwijl ze toegeven dat de publicaties niet opruiend of strafbaar zijn. Is het de rol van de politie om zich te mengen in de journalistieke uitingen? Het riekte eerder naar een vorm van intimidatie. Het is ook een signaal van een radicaliserende overheid en oprukkende dictatuur. Vrijheid van meningsuiting is meestal het eerste recht dat onder druk komt te staan. Niet voor niets zoekt minister Olongren naar nieuwe wegen om de persvrijheid verder aan banden te leggen.

In een goed functionerende rechtsstaat werkt de overheid in dienst van het volk en zijn er allerlei wegen om de overheid te controleren en te corrigeren. In een dictatuur is de scheiding der machten — de wetgevende, uitvoerende en de rechterlijke macht — onvoldoende aanwezig, waardoor de heersende klasse zich niks aantrekt van grondrechten. Wanneer mensenrechten beginnen af te kalven is dat een duidelijk teken van een oprukkende dictatuur. Dan is de rechterlijke macht nog de laatste instantie waar men zijn recht kan halen.

Verdwijnen van rechtsbescherming

Op dit moment trekt de rechterlijke tak zich echter ook steeds minder aan van de grondwet of mensenrechten. Men heeft weinig oog voor termen zoals proportionaliteit, noodzakelijkheid, en subsidiariteit (het lichtste middel inzetten om te handhaven) in uitspraken over het overheidsbeleid. De rechtspraak laat het tot nu toe ernstig afweten bij de bescherming van de bevolking tegen een radicaliserende overheid. De beleidsmakers, de rechterlijke macht, handhavende macht en de media spreken allemaal met één mond. Ook (overheids)instanties zoals de RIVM, Gezondheidsraad of Inspectie van Gezondheid, stellen zich dienstbaar op ten opzichte van het overheidsbeleid, in plaats te fungeren als kritische toetssteen.

Zijn niet medische mondkapjes een symbool van het monddood maken zoals men met Afrikaanse slaven deed?

Het bewust over de grenzen van de wet en mensenrechten gaan, waarbij men streeft naar een bepaald ideaal — het nieuwe normaal: een controlemaatschappij en politiestaat — is een vorm van extremisme. In die controlemaatschappij moet het volk als makke schapen de bevelen van de regering opvolgen, met een afbrokkelende tolerantie ten opzichte van kritiek en afwijkende meningen. Niet voor niets is het afdekken van de mond een historisch symbool van slavernij van degenen die monddood zijn gemaakt. Niet voor niets zei premier Rutte na kritiek op absurdistische coronamaatregelen in stadions tegen het publiek: “Gewoon je bek houden”.

Heimelijk een internationale agenda doorvoeren

De radicalisatie van overheden vindt niet alleen in Nederland plaats, maar is een internationaal fenomeen. Het is onderdeel van een internationale agenda (Agenda 21) om een kleine groep oligarchen nog meer macht te geven en de bevolking bijna alle vrijheden en bezit af te nemen. Eerst onder het mom van het klimaat, nu onder het mom van een virus, of een gemuteerd virus, of een tekort aan IC-capaciteit. Men verzint steeds iets nieuws om ons in angst te houden.

Waakzaam en dienstbaar? Dienstbaar aan wie?

Terwijl overheden wereldwijd steeds verder radicaliseren, komt de bevolking over de hele wereld steeds meer in opstand om hun vrijheid terug te claimen. Daarbij wordt iedereen die zich tegen het dictatoriale beleid keert weggezet als radicaal. Het is de kenmerkende satanische omkering, waarbij de psychopaat zijn eigen gedrag projecteert op het slachtoffer. En dat we geregeerd worden door psychopaten begint bij steeds meer mensen door te dringen. Ook de urgentie om zich daartegen te verzetten. Het systeem zal vooralsnog reageren met nog meer repressie. De psychopaten verdedigen de repressie door te schermen met ‘de rechtsstaat’ die door hun eigen toedoen steeds verder afbrokkelt. Een grotere ironie kun je niet krijgen.

“Er zijn twee soorten wetten, rechtvaardig en onrechtvaardig. Iemand heeft een morele verantwoordelijkheid om onrechtvaardige wetten niet te gehoorzamen. ”

Dr. Martin Luther King Jr.

Het kantelpunt

Totdat de handhavers gaan beseffen dat zij meewerken aan hun eigen ondergang door een onderdrukkend regime te steunen. Diep van binnen weten veel agenten dit wel en dat levert steeds meer innerlijke strijd op, blijkt ook uit dit verslag van een oud-ME’er. Door het systeem te beschermen steunen zij de regenten die een dystopische wereld nastreven, waarin ook zijzelf en hun kinderen niet willen leven. Dat is het moment dat de handhavers de kant van het volk gaan kiezen. Dat is het kantelpunt waarop de welwillende politie-agenten, boa’s, rechters, ambtenaren, journalisten, RIVM-medewerkers en gezondheidspersoneel tot inkeer komen en de kant van de waarheid en het volk kiezen. Dan zal blijken dat de werkelijke macht bij het volk ligt. Ik hoop dat dit moment niet meer lang op zich laat wachten.

Ella Ster* | bron: ellaster.nl

Artikelen door mij geschreven mogen alleen 1:1 elders gepubliceerd worden mits de auteur Ella Ster* duidelijk bovenaan of onderaan het artikel staat vermeld. Daarnaast moet er onderaan de vermelding staan: “Bron: www.ellaster.nl”

Het headerbeeld is een foto van een demonstratie in Enschede op 13 februari 2016. Fotograaf: Robert Hoetink / Shutterstock.com

Steun Ella Ster met Petje Af

.

Wil je reageren?

Je mag hieronder je reactie plaatsen. Reacties worden gemodereerd en het kan enige tijd duren voordat deze online verschijnen. Alleen respectvolle reacties die bijdragen tot een zinvolle dialoog worden toegelaten. Hou het wel kort en to-the-point. Maximaal ± 250 woorden. Het doel is om elkaar te informeren, niet om te ondermijnen. Wanneer er sprake is van (vermoedelijk) misbruik, kunnen we de toegang blokkeren.

Door het plaatsen van een reactie onder een artikel laat je bepaalde gegevens achter op ellaster punt nl. Lees in onze privacyverklaring hoe er met je persoonsgegevens wordt omgegaan.

coronacrisis coronamaatregelen coronapaspoort demonstratie mensenrechten politiegeweld politiek