Grote Reset: veel politieke leiders wereldwijd hebben in de klas van het ‘Forum of Young Global Leaders’ van het WEF gezeten

Hoe komt het dat meer dan 190 regeringen van over de hele wereld de COVID-19-plandemie uiteindelijk op bijna precies dezelfde manier hebben aangepakt, waarbij lockdowns, mondmaskerplicht en vaccinatiepaspoorten nu overal gemeengoed zijn? Het antwoord ligt misschien in de Young Global Leaders-school, die werd opgericht en beheerd door Klaus Schwab van het World Economic Forum, en waar veel van de huidige prominente politieke en zakelijke leiders doorheen zijn gegaan op hun weg naar de top. De Duitse econoom, journalist en auteur Ernst Wolff heeft in een video van de Duitse Corona Committee-podcast enkele feiten onthuld over Schwabs ‘Young Global Leaders’-school die relevant zijn voor het begrijpen van de wereldgebeurtenissen tijdens de p(l)andemie. Hoewel Wolff vooral bekend staat als criticus van het globalistische financiële systeem, heeft hij zich de laatste tijd geconcentreerd op het aan het licht brengen van wat hij ziet als de verborgen agenda achter de “coronamaatregelen” die over de hele wereld worden genomen.

Het verhaal begint met het World Economic Forum (WEF), een ngo die werd opgericht door Klaus Schwab, een Duitse econoom en werktuigbouwkundig ingenieur, in Zwitserland in 1971, toen hij nog maar 32 was. Het WEF is vooral bekend bij het publiek vanwege de jaarlijkse conferenties die het elk jaar in januari in Davos, Zwitserland houdt, met als doel politieke en zakelijke leiders van over de hele wereld samen te brengen om de problemen van de dag te bespreken. Tegenwoordig is het een van de belangrijkste netwerken ter wereld voor de globalistische machtselite, gefinancierd door ongeveer duizend multinationale ondernemingen.

In 1992 richtte Schwab een parallelle instelling op, de Global Leaders for Tomorrow-school, die in 2004 opnieuw werd opgericht als Young Global Leaders. Deelnemers aan de school moeten toelating aanvragen en worden vervolgens onderworpen aan een streng selectieproces. Tot de allereerste klas van de school in 1992 behoorden al velen die later belangrijke liberale politieke figuren werden, zoals Angela Merkel, Nicolas Sarkozy en Tony Blair. Er zijn momenteel ongeveer 1.300 afgestudeerden van deze school, en de lijst met alumni bevat verschillende namen van degenen die later leiders werden van de gezondheidsinstellingen van hun respectieve landen. Vier van hen zijn voormalige en huidige ministers van Volksgezondheid van Duitsland, waaronder Jens Spahn, die sinds 2018 federaal minister van Volksgezondheid is. Philipp Rösler, die minister van Volksgezondheid was van 2009 tot 2011, werd in 2014 door Schwab benoemd tot algemeen directeur van het WEF.

Andere opmerkelijke namen op het rooster van de school zijn Jacinda Ardern, de premier van Nieuw-Zeeland wiens strenge lockdown-maatregelen zijn geprezen door de wereldwijde gezondheidsautoriteiten; Emmanuel Macron, de president van Frankrijk; Sebastian Kurz, die tot voor kort de kanselier van Oostenrijk was; Viktor Orbán, premier van Hongarije; Jean-Claude Juncker, voormalig premier van Luxemburg en voorzitter van de Europese Commissie; en Annalena Baerbock, de leider van de Duitse Groenen die de eerste kandidaat van de partij was voor kanselier bij de federale verkiezingen van dit jaar, en die nog steeds in de race is om Merkels opvolger te worden. We vinden ook de gouverneur van Californië, Gavin Newsom, op de lijst, die werd geselecteerd voor de klas van 2005, evenals voormalig presidentskandidaat en huidige Amerikaanse minister van Transport Peter Buttigieg, een zeer recente alumnus, die is geselecteerd voor de klas van 2019. Al deze politici die de afgelopen twee jaar in functie waren, hebben de voorkeur gegeven aan harde reacties op de COVID-19-pandemie, en die toevallig ook de macht van hun respectieve regeringen aanzienlijk hebben vergroot.

Gezien de groeiende onvrede over de “coronamaatregelen” die in praktijk zijn gebracht door de afgestudeerden van de school, die nu nationale leiders zijn, gelooft Wolff dat het mogelijk is dat deze mensen zijn geselecteerd vanwege hun bereidheid om te doen wat hen wordt opgedragen, en dat ze worden ingesteld te “mislukken”, zodat het daaropvolgende verzet kan worden uitgebuit om de oprichting van een nieuwe mondiale regeringsvorm te rechtvaardigen. Wolff merkt inderdaad op dat politici met unieke persoonlijkheden en sterke, originele opvattingen zeldzaam zijn geworden, en dat het onderscheidende karakter van de nationale leiders van de afgelopen 30 jaar hun zachtmoedigheid en vasthouden aan een strikte globalistische lijn die van bovenaf werd gedicteerd, was. Dit was vooral duidelijk in de reactie van de meeste landen op de pandemie, waar politici die twee jaar geleden niets van virussen wisten, plotseling verkondigden dat “Covid” een ernstige gezondheidscrisis was die het rechtvaardigde om mensen in hun huizen op te sluiten, hun bedrijven te sluiten en hele economieën te gronde te richten.

Het is moeilijk om te bepalen hoe de school precies werkt, maar Wolff is erin geslaagd om er iets over te leren. In de beginjaren van de school kwamen de leden van elke klas meerdere keren bijeen in de loop van een jaar, waaronder een tiendaagse ‘uitvoerende training’-sessie aan de Harvard Business School. Wolff gelooft dat de afgestudeerden, door hun klasgenoten te ontmoeten en deel uit te maken van een groter netwerk, contacten leggen op wie ze in hun latere carrière kunnen vertrouwen. Tegenwoordig omvat het programma van de school cursussen die in de loop van vijf jaar met onregelmatige tussenpozen worden aangeboden, die in sommige gevallen kunnen overlappen met het begin van de politieke of professionele carrières van sommige van de deelnemers – wat betekent dat ze regelmatig Davos zullen bezoeken. Emmanuel Macron en Peter Buttigieg, bijvoorbeeld, werden minder dan vijf jaar geleden geselecteerd voor de school, wat betekent dat ze mogelijk regelmatig programma’s hebben gevolgd die verband houden met Young Global Leaders terwijl ze een politiek ambt bekleedden, en dat ze daar nu nog steeds aanwezig zijn.

Een wereldwijd netwerk van rijkdom en invloed

Afgestudeerden van de Young Global Leaders-school, en Global Leaders for Tomorrow vóór hen, bevinden zich in een zeer goede positie aangezien ze dan toegang hebben tot het netwerk van contacten van het WEF. De huidige Board of Trustees van het WEF omvat beroemdheden als Christine Lagarde, voormalig algemeen directeur van het Internationaal Monetair Fonds en huidige president van de Europese Centrale Bank; Koningin Rania van Jordanië, die door Forbes is gerangschikt als een van de 100 machtigste vrouwen ter wereld; en Larry Fink, CEO van BlackRock, de grootste internationale vermogensbeheerder die jaarlijks ongeveer $ 9 biljoen afhandelt. Door de connecties tussen de afgestudeerden van de school te traceren, beweert Wolff dat je kunt zien dat ze op elkaar blijven vertrouwen voor ondersteuning van hun initiatieven, lang nadat ze hebben deelgenomen aan de Global Leaders-programma’s.

Wolff is van mening dat veel elite-universiteiten een rol spelen in het proces dat door het WEF is bepaald, en dat ze niet langer moeten worden gezien als opererend buiten het terrein van politiek en economie. Hij haalt het voorbeeld aan van de Harvard Business School, die elk jaar miljoenen dollars ontvangt van donoren, evenals de Harvard School of Public Health, die werd omgedoopt tot de Harvard TH Chan School of Public Health nadat het $ 350 miljoen had ontvangen van de Hong Kong -geboren miljardair Gerald Chan. Hetzelfde geldt voor de Johns Hopkins School of Public Health, die de Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health werd nadat mediamagnaat Michael Bloomberg in 2018 1,8 miljard dollar aan de school had geschonken.

Wolff stelt echter dat de invloed van het WEF veel verder gaat dan degenen die de Global Leaders– en Global Shapers-programma’s hebben doorlopen, aangezien het aantal mensen dat deelneemt aan de jaarlijkse Davos-conferenties veel groter is dan velen vermoeden; hij vermeldt te zijn geïnformeerd dat jaarlijks ongeveer 1.500 privéjets bezoekers naar het evenement brengen, waardoor de luchthavens van Zwitserland overbelast raken. Een van de doelen van het huidige beleid dat door veel regeringen wordt nagestreefd, meent Wolff, is om de bedrijven van kleine en middelgrote ondernemers te vernietigen, zodat multinationale ondernemingen in de Verenigde Staten en China het bedrijfsleven overal kunnen monopoliseren. Vooral Amazon, dat tot voor kort geleid werd door Global Leaders-alumnus Jeff Bezos, heeft enorme winsten gemaakt als gevolg van de lockdown-maatregelen die de middenklasse hebben verwoest.

Wolff stelt dat het uiteindelijke doel van deze dominantie door grote platforms is om de introductie van digitale bankvaluta te zien. De afgelopen maanden heeft het China’s International Finance Forum, dat vergelijkbaar is met het WEF, de introductie van de digitale yuan voorgesteld, die op zijn beurt kan worden geïnternationaliseerd door het op blockchain gebaseerde valutanetwerk van Diem. Interessant is dat Diem de opvolger is van Libra, een cryptomunt die voor het eerst werd aangekondigd door Mark Zuckerberg’s Facebook, wat aangeeft dat een wereldwijde valuta die de macht van de dollar of de yuan zal overstijgen en beheerd wordt door de samenwerking van Chinese, Europese en Amerikaanse bedrijfsnetwerken, momenteel wordt besproken.

De raad van toezicht van het International Finance Forum omvat namen als Christine Lagarde van het WEF; Jean-Claude Trichet, de voormalige president van de Europese Centrale Bank; en Horst Köhler, voormalig hoofd van het Internationaal Monetair Fonds.

Wolff legt verder uit dat de lockdowns en daaropvolgende steunmaatregelen die de afgelopen twee jaar over de hele wereld werden gezien, veel landen op de rand van faillissement hebben gebracht. Om een economische ramp te voorkomen, namen de regeringen van de wereld hun toevlucht tot 650 miljard speciale trekkingsrechten, of SDR’s, die aanvullende deviezenreserves zijn die worden beheerd door het Internationaal Monetair Fonds. Wanneer deze uiteindelijk komen te vervallen, zal het dezelfde regeringen in moeilijkheden brengen, en daarom kan het zijn dat de introductie van digitale valuta een plotselinge prioriteit is geworden – en dit kan altijd al het verborgen doel van de lockdowns zijn geweest.

Bron: Infowars